stały sekretarz CNDD w randze ministra odpowiedzialny za stosunki z Republiki

stały sekretarz CNDD w randze ministra odpowiedzialny za stosunki z Republiki

Nawet jeżeli transakcje objęte umową o kompensowaniu zobowiązań są prowadzone w wielu walutach, stosują tylko jedną korektę z tytułu zmienności.

Przy stosowaniu przepisów art. 92 na zasadzie skonsolidowanej lub subskonsolidowanej stosują dodatkową wagę ryzyka zgodnie z art. 407, jeżeli wymogi ustanowione w art. 405 lub 406 zostaną naruszone na poziomie podmiotu mającego siedzibę w państwie trzecim, objętego konsolidacją zgodnie z art. 18, gdy naruszenie to jest istotne z punktu widzenia ogólnego profilu ryzyka grupy.

Jeżeli aktualizacja wyceny odbywa się rzadziej niż raz dziennie, stosują większe korekty z tytułu zmienności.

W przypadkach przewidzianych w ust. 2 niniejszego artykułu stosują odliczenia od posiadanych pozycji ubezpieczeniowych funduszy własnych, jak przewidziano – w zależności od przypadku – w art. 44 lit. b), art. 58 lit. b) i art. 68 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

W przypadkach przewidzianych w ust. 3 stosują odliczenia zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do posiadanych instrumentów kapitałowych w oparciu o metodę odpowiadającego odliczenia.

stosują systemy gwarantujące, że każde przeniesienie ekspozycji powodujące skutki określone w akapicie pierwszym zostanie niezwłocznie zgłoszone właściwym organom.

W przypadku braku łatwo dostępnych cen rynkowych właściwe organy mogą odstąpić od wymogu określonego w ust. 1 i 2 i wymagać od stosowania alternatywnych metod wyceny, pod warunkiem jednak, że metody te mają charakter dostatecznie ostrożny i zostały zatwierdzone przez właściwe organy.

stosują metody według następującej hierarchii:

W przypadku gdy stosuje metody 1 lub 2 określone w załączniku I do dyrektywy 2002/87/WE, instytucja ta ujawnia dodatkowy wymóg w zakresie funduszy własnych i współczynnik adekwatności kapitałowej konglomeratu finansowego, obliczone zgodnie z art. 6 i załącznikiem I do tej dyrektywy.

Do obliczania wartości ekspozycji dla umów o kompensowaniu pozycji bilansowych obejmujących kredyty i depozyty stosują metody określone w rozdziale 4.

Właściwe organy udzielają takiego zezwolenia wyłącznie w przypadku, gdy stosuje metody określone w tytule II rozdział 6 sekcja 3, 4 lub 5 w odniesieniu do ograniczonej liczby mniejszych portfeli.

w miarę dostępności stosują metody wyceny, które stanowią przyjętą praktykę rynkową w odniesieniu do danych instrumentów finansowych lub towarów;

stosujące metody zaawansowanego pomiaru nie wracają do stosowania metody standardowej ani metody wskaźnika bazowego, chyba że są spełnione warunki określone w ust. 3.

Do dnia 31 grudnia 2017 r. instytucje obliczające kwoty ekspozycji ważonych ryzykiem zgodnie z przepisami części trzeciej tytuł II rozdział 3 oraz stosujące metody zaawansowanego pomiaru, jak określono w części trzeciej tytuł III rozdział 4, w celu obliczenia swoich wymogów w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka operacyjnego spełniają oba poniższe wymogi:

ekspozycja oczekiwana wobec kontrahenta w czasie aktualizacji wyceny ti, jeżeli ekspozycje z różnych pakietów kompensowania dla takiego kontrahenta zostały dodane oraz jeżeli najdłuższy termin zapadalności każdego pakietu kompensowania jest najdłuższym umownym terminem zapadalności w ramach pakietu kompensowania; stosuje sposób postępowania określony w ust. 3, w przypadku transakcji z obowiązkiem uzupełnienia zabezpieczenia, jeżeli stosuje ona dodatnią ekspozycję oczekiwania, o której mowa w art. 285 ust. 1 lit. a) lub b), do transakcji z obowiązkiem uzupełnienia zabezpieczenia;

W ramach metody IRB stosują faktyczną LGD (LGD*) jako LGD do celów rozdziału 3.

Jeśli działanie pomocnicze wspomaga więcej niż jedną linię biznesową, stosują kryterium obiektywnego przyporządkowywania;

stosują również te same standardy badania udziałów lub gwarantowania emisji w odniesieniu do emisji sekurytyzacyjnych zakupionych od osób trzecich niezależnie od tego, czy te udziały lub gwarantowanie emisji są utrzymywane w ich portfelach handlowych, czy w portfelach niehandlowych.