układ
Słownik polsko-niemiecki PWN
układ m (umowa) Abkommen n, Vertrag m
zawrzeć układ ein Abkommen treffen
polit układ sił Machtverhältnis n
układ o stosunkach dobrosąsiedzkich Nachbarschaftsvertrag m
zmiana układu sił 〈stosunków〉 Wandel der Machtverhältnisse
wynegocjować 〈podpisać〉 układ einen Vertrag aushandeln 〈unterzeichnen〉
zawrzeć układ polityczno-wojskowy einen wehrpolitischen Vertrag schließen
praw układ zbiorowy (pracy) Tarifvertrag m
Układ Warszawski m hist der Warschauer Pakt
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
układ przymiotnik;
→ System;
→ Vergleich;
→ Anlage;
→ Aufstellen;
układ rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ Abkommen;
→ Anordnung technika;
→ Vertrag;
→ Aufbau;
→ Struktur;
→ Übereinkunft;
→ Gliederung;
→ Pakt;
→ Gefüge;
→ Layout;
→ Anlage;
→ Ordnung;
→ Beziehung;
→ Schaltung;
→ Vereinbarung;
→ Netz;
→ Getriebe;
→ Komposition;
→ Gebilde;
→ Arrangement;
→ Absprache;
→ Einigung;
→ Einteilung;
→ Verhältnis;
→ Konvention;
→ Netze;
→ Matrix;
→ Falle;
→ Anpassung;
→ Veranlagung;
→ Verbindung;
→ Plan;
→ Handel;
→ Folge;
układ administracyjny rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
