panujący
Translatica, kierunek polsko-angielski
panujący rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy;
→ ruling;
→ dominant;
→ ruler;
→ sovereign;
→ monarch;
→ in effect;
panujący monarcha rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy; → the reigning monarch
panujący nad sobą rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy; → self-possessed
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Słownik polsko-niemiecki PWN
panować herrschen (nad kimś über j-n)
panować nad sobą sich beherrschen
panować nad sytuacją die Situation beherrschen
auto nie panować nad kierownicą die Herrschaft über das Steuer verlieren
panowanie n
Herrschaft f
(rządy) Regierung f
objąć panowanie 〈rządy〉 nad krajem die Herrschaft über das Land antreten
zdobyć panowanie 〈władzę〉 zur Herrschaft gelangen
za jego 〈ich〉 panowania unter seinen 〈ihrer〉 Herrschaft 〈Regierung〉
(nad sobą) Selbstbeherrschung f
auto stracić panowanie nad wozem 〈kierownicą〉 die Herrschaft über den Wagen 〈das Steuer〉 verlieren
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
panujący przymiotnik;
→ herrschend;
panujący warunek rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
klimat panujący rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ Gesamtklima;
Słownik polsko-rosyjski PWN
panować
1 господствовать
2 (być, trwać, пр. о ciszy, porządku) царить
3 (istnieć, пр. о zwyczaju, stosunkach) существовать
4 (panować nad czymś, dawać sobie radę z czymś) владеть чем-н.
5 (panować jako monarcha, monarchini) царствовать
6 (panować jako książę, księżna) княжить
panować nad odruchami владеть собой
panować nad sytuacją справляться с ситуацией
panowanie
1 господство
2 (nad czymś) владение чем-н.
3 (władanie monarchią) царствование
4 (władanie księstwem) княжение
panowanie nad sobą самообладание
