pal
Translatica, kierunek polsko-angielski
pal rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ stake archaiczne;
→ pale;
→ pal;
→ picket;
→ stilt budownictwo;
→ spar;
→ staff;
→ paling;
pal betonowany na miejscu budowy rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → in situ concrete pile
pal słupowy rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → end-bearing pile
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Słownik polsko-niemiecki PWN
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
pal betonowy rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ Betonpfahl;
Słownik polsko-włoski PWN
palić v
bruciare, ardere (coś – qc)
fumare (papierosy – sigarette)
mot consumare
, palić się bruciare, ardere
zapalić się prendere fuoco
spalić się andare in cenere
pali się! al fuoco!
palący
1. adj
(słońce) ardente
(ból) cocente
przen (pilny) scottante, urgente
(silny) ardente
2. m (papierosy) fumatore m
dla palących/niepalących per/non fumatori
Słownik polsko-rosyjski PWN
palić
1 жечь
2 (w piecu itp.) топить что-н.
3 (tytoń itp.) курить
4 (kawę) жарить
palący
1 (wstyd, ból; sprawa) жгучий
2 (palacz papierosów) курящий
paląca potrzeba неотложная нужда;
paląca konieczność крайняя необходимость
palić się
1 1. гореть
2 (ze wstydu itp.) сгорать от чего-н.
3 (rwać się do czegoś) рваться
pali się w piecu печка топится
palony (np. cukier, kawa) жжёный
Translatica, kierunek angielsko-polski