dobiegać
Słownik polsko-angielski PWN
dobiec — dobiegać cz. (osoba) to run (up); (dźwięk, zapach) to come
dobiegać końca to be drawing to an end
dobiegać końca to be drawing to an end
Translatica, kierunek polsko-angielski
dobiegać czasownik, aspekt niedokonany; zobacz też → dobiec
→ reach;
→ come;
→ approach;
→ run;
→ near;
→ come near;
→ run up;
→ draw;
dobiegać do końca czasownik, aspekt niedokonany; → to draw to an end
dobiegać końca czasownik, aspekt niedokonany;
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
dobiegać czasownik, aspekt niedokonany; zobacz też → dobiec
→ erreichen;
→ laufen;
→ kommen;
→ gehen;
dobiegać czasownik, aspekt niedokonany;
→ bevorstehen;
dobiegać do mety czasownik, aspekt niedokonany;
Słownik polsko-włoski PWN
dobiec, dobiegać v arrivare, giungere
przen dobiec/gać końca (o pracy, wysiłkach) giungere al traguardo
