W celu zapewnienia, aby zbyt zapasów interwencyjnych odbywał się w sposób szybki i dostosowany możliwie najlepiej do praktyk , należy ustanowić termin dla wykonania praw i obowiązków wynikających z przetargu.

Przepisy dotyczące agresywnych praktyk powinny obejmować takie praktyki, które w istotny sposób ograniczają swobodę wyboru konsumentów.

Ogólne zasady dotyczące nieuczciwych praktyk należy uzupełnić o zasady szczegółowe dotyczące przekazywania konsumentom informacji na temat żywności.

Osobom lub organizacjom uważanym na mocy prawa krajowego za mające w tym uzasadniony interes należy zapewnić środki prawne umożliwiające zaskarżanie nieuczciwych praktyk przed sądem lub przed organem administracyjnym, który jest właściwy do rozpatrywania skarg lub wszczynania właściwego postępowania sądowego.

Należy zadbać o spójność pomiędzy niniejszą dyrektywą a istniejącym prawem wspólnotowym, w szczególności w przypadkach, w których szczegółowe przepisy dotyczące nieuczciwych praktyk mają zastosowanie do określonych sektorów.

Niniejsza dyrektywa nie wyklucza kontroli nieuczciwych praktyk przez twórców kodeksów postępowania, do której mogą zachęcać Państwa Członkowskie, oraz odwoływania się do takich instytucji przez osoby lub organizacje określone w art. 11, jeżeli postępowanie przed tymi instytucjami ma charakter dodatkowy w stosunku do postępowań sądowych lub administracyjnych określonych w tym artykule.

Niniejszą dyrektywę stosuje się do nieuczciwych praktyk w rozumieniu art. 5, stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów przed zawarciem transakcji handlowej dotyczącej produktu, w trakcie jej zawierania oraz po jej zawarciu.

wymogów szczegółowych dotyczących żywności specjalnego przeznaczenia medycznego opracowanej w celu zaspokojenia wymogów żywieniowych dotyczących niemowląt, w tym wymogów dotyczących składu i wymogów dotyczących odpowiednio: stosowania pestycydów w produktach przeznaczonych do produkcji takiej żywności, pozostałości pestycydów, etykietowania, prezentacji, reklamy oraz praktyk promocyjnych i .

Niniejsza dyrektywa odnosi się do praktyk bezpośrednio związanych z wywieraniem wpływu na decyzje dotyczące transakcji podejmowane przez konsumentów względem produktów.

CPCS ułatwia współpracę i wymianę informacji ograniczoną do wewnątrzwspólnotowych naruszeń dyrektyw oraz rozporządzeń wymienionych w załączniku do rozporządzenia CPC, zajmującym się szeregiem kwestii, w tym nieuczciwymi praktykami , sprzedażą wysyłkową, kredytem konsumenckim, imprezami turystycznymi, nieuczciwymi warunkami umownymi, time-share, handlem elektronicznym i innymi.

Dlatego też jeden wspólny ogólny zakaz ustanowiony przez niniejszą dyrektywę obejmuje nieuczciwe praktyki , które zniekształcają zachowanie gospodarcze konsumentów.

Niniejsza dyrektywa ustanawia jeden ogólny zakaz stosowania tych spośród nieuczciwych praktyk , które zniekształcają zachowanie gospodarcze konsumentów.

„praktyki stosowane przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów” (zwane dalej również „praktykami handlowymi”) oznaczają każde działanie przedsiębiorcy, jego zaniechanie, sposób postępowania, oświadczenie lub komunikat handlowy, w tym reklamę i marketing, bezpośrednio związane z promocją, sprzedażą lub dostawą produktu do konsumentów;

W przypadku gdy środek przekazu stosowany dla danej praktyki nakłada ograniczenia przestrzenne lub czasowe, ograniczenia te i wszystkie środki podjęte przez przedsiębiorcę w celu udostępnienia informacji konsumentom w inny sposób zostaną uwzględnione przy rozstrzyganiu, czy doszło do pominięcia informacji.

Biorąc ponadto pod uwagę zwyczajowe praktyki stosowane przez kasyna w Grecji, które polegają na odstąpieniu od pobierania ceny biletu wstępu i jednoczesnym zapłaceniu państwu podatku od tej ceny wstępu (80 % wartości nominalnej biletu), korzyść przyznawana kasynom publicznym w wyniku dyskryminacji podatkowej jest tym większa, ponieważ koszt wstępu jest znacznie wyższy w przypadku kasyn prywatnych, w których należny podatek od wstępu wynosi 12 EUR, niż w przypadku kasyn publicznych, które muszą sfinansować z całkowitych dochodów jedynie 4,80 EUR za wstęp.

Wprowadzające w błąd praktyki polegające na podawaniu fałszywych informacji mogących skłonić konsumentów do podjęcia decyzji dotyczącej transakcji, której w innej sytuacji nie podjęliby, są zakazane na mocy dyrektywy 2005/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 maja 2005 r. dotyczącej nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym [8] oraz objęte zakresem stosowania rozporządzenia (WE) nr 2006/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 2004 r. w sprawie współpracy między organami krajowymi odpowiedzialnymi za egzekwowanie przepisów prawa w zakresie ochrony konsumentów [9].

Twierdzenie, że przedsiębiorca (w tym jego praktyki ) lub produkt został zatwierdzony, zaaprobowany lub otrzymał zezwolenie od organu publicznego lub prywatnego, gdy jest to niezgodne z rzeczywistością, oraz wysuwanie takiego twierdzenia przy jednoczesnym niespełnianiu warunków zatwierdzenia, aprobaty lub zezwolenia.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (EWG) nr 3220/84, państwa członkowskie mogą uzyskać zatwierdzenie innej prezentacji tusz wieprzowych niż prezentacja określona w wymienionym artykule, jeżeli uzasadnia to praktyka lub wymogi techniczne.

Artykuł 2 rozporządzenia (EWG) nr 3220/84 ustanawia, że Państwa Członkowskie mogą uzyskać zatwierdzenie stosowania innej prezentacji tusz wieprzowych niż standardowa prezentacja określona w tym samym artykule, jeżeli uzasadnia to praktyka lub wymogi techniczne.

Artykuł 2 rozporządzenia (EWG) nr 3220/84 ustanawia, że Państwa Członkowskie mogą uzyskać zatwierdzenie stosowania innej postaci tusz wieprzowych niż postać standardowa określona w tym samym artykule, który przewiduje powyższe, jeżeli uzasadnia to praktyka lub wymogi techniczne.