Komisja przesłała trzy kolejne wnioski o udzielenie informacji w dniach 9 stycznia 2009 r., 23 lipca 2009 r. oraz 8 stycznia 2010 r., na które odpowiedziano pismami zarejestrowanymi odpowiednio w dniach 9 marca 2009 r., 15 października 2009 r. oraz 5 marca 2010 r. W dniu 23 listopada 2009 r. w Brukseli odbyło się między Komisją a przedstawicielami rządu Finlandii i beneficjenta.

między kierownikiem odpowiedzialnym i właściwym organem zapewniające wzajemną wymianę aktualnych informacji dotyczących istotnych kwestii.

Inne informacje: a) zamieszany w handel narkotykami, b) przedstawiciel reżimu talibskiego odpowiedzialny za sprawy wojskowe w prowincji Takhar (Tachar), Afganistan, (od maja 2007 r.), c) w imieniu talibów pośredniczył w gromadzeniu funduszy w rejonie Zatoki Perskiej od 2003 r., d) ułatwiał również między talibskimi urzędnikami a bogatymi zwolennikami reżimu i zorganizował przerzut do Kabulu w Afganistanie kilkunastu osób mających przeprowadzić ataki samobójcze, e) prawdopodobnie przebywa na pograniczu afgańsko-pakistańskim.

Inne informacje: a) zamieszany w handel narkotykami, b) przedstawiciel reżimu talibskiego odpowiedzialny za sprawy wojskowe w prowincji Takhar (Tachar), Afganistan, (od maja 2007 r.), c) w imieniu talibów pośredniczył w gromadzeniu funduszy w rejonie Zatoki Perskiej od 2003 r., d) ułatwiał również między talibskimi urzędnikami a bogatymi zwolennikami reżimu i zorganizował przerzut do Kabulu w Afganistanie kilkunastu osób mających przeprowadzić ataki samobójcze, e) prawdopodobnie przebywa na pograniczu afgańsko-pakistańskim.

zamieszany w handel narkotykami, b) członek reżimu talibskiego odpowiedzialny za sprawy wojskowe w prowincji Takhar (Tachar), Afganistan (od maja 2007 r.), c) w imieniu talibów pośredniczył w gromadzeniu funduszy w rejonie Zatoki Perskiej od 2003 r., d) ułatwiał również między talibskimi urzędnikami a bogatymi zwolennikami reżimu i zorganizował przerzut do Kabulu w Afganistanie kilkunastu osób mających przeprowadzić ataki samobójcze, e) prawdopodobnie przebywa w regionie Zatoki Perskiej.

zamieszany w handel narkotykami, b) członek reżimu talibskiego odpowiedzialny za sprawy wojskowe w prowincji Takhar (Tachar), Afganistan (od maja 2007 r.), c) w imieniu talibów pośredniczył w gromadzeniu funduszy w rejonie Zatoki Perskiej od 2003 r., d) ułatwiał również między talibskimi urzędnikami a bogatymi zwolennikami reżimu i zorganizował przerzut do Kabulu w Afganistanie kilkunastu osób mających przeprowadzić ataki samobójcze, e) prawdopodobnie przebywa w regionie Zatoki Perskiej.

Podczas postępowania miały miejsce liczne wymiany informacji, telekonferencje i między państwem portugalskim, BPN i Komisją.

Informacje, o których mowa w ust. 1, oraz opinia Komisji lub państwa członkowskiego wydana na podstawie ust. 4, stanowią przedmiot konsultacji, w tym, w stosownych przypadkach, wspólnych , między państwem członkowskim planującym przywrócić kontrolę graniczną na granicach wewnętrznych, pozostałymi państwami członkowskimi, zwłaszcza państwami bezpośrednio dotkniętymi takimi środkami, oraz Komisją, w celu zorganizowania, w stosownych przypadkach, wzajemnej współpracy między państwami członkowskimi oraz zbadania proporcjonalności środków w stosunku do zdarzeń stanowiących podstawę przywrócenia kontroli granicznej, a także zagrożenia porządku publicznego lub bezpieczeństwa wewnętrznego.

Unia Europejska z zadowoleniem przyjmuje konstruktywny dialog, który został nawiązany w ramach odbudowy relacji UE ze wszystkimi stronami wchodzącymi w skład rządu jedności narodowej, w tym dzięki majowemu między wysoką przedstawiciel Catherine Ashton a reprezentującymi Zimbabwe członkami ministerialnego komitetu ds. odbudowy relacji.

Informacje uzupełniające zostały przekazane przez nią w pismach z dnia 8 i 16 lutego 2007 r. Ponadto w dniach 5 i 15 lutego oraz 5 marca 2007 r. odbyły się trzy między służbami Komisji a Belgią.

W dniu 19 października 2011 r. odbyło się między służbami Komisji a przedstawicielami spółki Hammar Nordic Plugg AB.

Dnia 19 marca 2010 r. odbyło się kolejne między służbami Komisji a Danią.

Dnia 3 maja 2006 r. odbyło się między służbami Komisji a władzami francuskimi.

Po opublikowaniu decyzji o wszczęciu postępowania Finlandia przedstawiła informacje, które zostały zarejestrowane przez Komisję w dniach 6 maja 2008 r., 21 stycznia 2010 r., 26 lutego 2010 r., 21 maja 2010 r., 18 czerwca 2010 r., 18 kwietnia 2011 r., 27 czerwca 2011 r. oraz 28 czerwca 2011 r. W dniu 4 czerwca 2010 r. odbyło się między służbami Komisji, władzami fińskimi oraz przedstawicielami spółki ÅI.

Włochy przedstawiły uwagi z chwilą wszczęcia postępowania, tj. dnia 13 października 2003 r. Dnia 6 lutego 2004 r. Komisja zażądała od Włoch wyjaśnień, a dnia 17 lutego 2004 r. odbyło się między służbami Komisji, władzami Włoch oraz przedstawicielami zainteresowanej spółki.

Władze Norwegii nawiązały również do między Urzędem i władzami Norwegii, które odbyły się w październiku 2002 r. i we wrześniu 2004 r. i dodały, że miało również miejsce spotkanie pomiędzy Urzędem i władzami Norwegii w Brukseli, w dniu 22 maja 2003 r.

Sprawa była przedmiotem rozmów prowadzonych w trakcie między Urzędem a władzami islandzkimi zorganizowanego w dniu 27 maja 2011 r. w Brukseli, w następstwie których Urząd przesłał wiadomość e-mail w dniu 1 czerwca 2011 r. (nr referencyjny 599862).

Po zmodyfikowaniu środka pomocy sprawa była przedmiotem dalszych rozmów na między przedstawicielami Komisji i władzami duńskimi, które odbyły się w dniach 12 października 2005 r., 15 grudnia 2005 r. i 21 lutego 2006 r.

Sprawa ta została następnie omówiona na licznych między przedstawicielami Urzędu, a islandzkim rządem, z których ostatnie było spotkaniem „pakietowym” i miało miejsce dnia 29 października 2007 r. w Rejkiawiku.

W dniu 11 marca 2004 roku, po kilku między urzędnikami norweskimi i urzędnikami Komisji, osiągnięto kompromis w sprawie obniżenia lub zniesienia taryfy celnej na szereg przetworzonych produktów rolnych ujętych w Protokole 3 do Umowy EOG [1] lub Protokole nr 2 do umowy o wolnym handlu zawartej w roku 1973 między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Królestwem Norwegii [2].Koncesje te powinny doprowadzić do poprawy dostępu do rynku dla Norwegii oraz Wspólnoty i będą wymagały modyfikacji Protokołu 3 do Umowy o EOG, jak również Protokołu nr 2 do obustronnej umowy o wolnym handlu.