Groupe Danone i Brasseries Kronenbourg SA wspólnie i odpowiadają za kwotę w wysokości 1000000 EUR.

ubolewa nad faktem, że Rada nie uwzględniła zalecenia Trybunału Obrachunkowego, by zmienić dyrektywę VAT, tak aby importer (lub jego przedstawiciel podatkowy) odpowiadał za straty podatku VAT w państwie członkowskim przeznaczenia, jeśli nie złoży w terminie kompletnej informacji podsumowującej VAT;

zalecenie zmiany dyrektywy o VAT, tak aby importer odpowiadał za straty podatku VAT,

Trioplast Wittenheim SA: 17,85 mln EUR. Z tej kwoty FLSmidth & Co. A/S oraz FLS Plast A/S powinny wspólnie i odpowiadać za uiszczenie kwoty 15,3 mln EUR, natomiast Trioplast Industrier AB powinno solidarnie odpowiadać za uiszczenie kwoty 7,73 mln EUR;

Trioplast Wittenheim SA: 17,85 mln EUR. Z tej kwoty FLSmidth & Co. A/S oraz FLS Plast A/S powinny wspólnie i solidarnie odpowiadać za uiszczenie kwoty 15,3 mln EUR, natomiast Trioplast Industrier AB powinno odpowiadać za uiszczenie kwoty 7,73 mln EUR;

Stempher BV oraz Koninklijke Verpakkingsindustrie Stempher C.V. powinny wspólnie i odpowiadać za uiszczenie kwoty 2,37 mln EUR.

RKW AG Rheinische Kunststoffwerke oraz JM Gesellschaft für industrielle Beteiligungen mbH & Co. KGaA będą wspólnie i odpowiadać za uiszczenie kwoty 39 mln EUR;

Bonar Technical Fabrics NV oraz Low & Bonar PLC powinny wspólnie i odpowiadać za uiszczenie kwoty 12,24 mln EUR;

Kendrion N.V.: 34 mln EUR. Z tej kwoty przedsiębiorstwo Fardem Packaging B.V. powinno wspólnie i odpowiadać za uiszczenie kwoty 2,2 mln EUR;

Nordenia International AG: 39,1 mln EUR. Z tej kwoty Nordfolien GmbH powinno wspólnie i odpowiadać za uiszczenie kwoty 7,18 mln EUR;

Sachsa Verpackung GmbH: 13,2 mln EUR. Z tej kwoty Groupe Gascogne powinno wspólnie i odpowiadać za uiszczenie kwoty 9,9 mln EUR;

Plásticos Españoles SA oraz Armando Álvarez SA powinny wspólnie i odpowiadać za uiszczenie kwoty 42 mln EUR;

popiera wniosek Komisji z 2008 r. w sprawie dyrektywy Rady zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do uchylania się od płacenia podatków związanego z importem i innymi transakcjami transgranicznymi (COM(2008) 805) mający na celu wprowadzenie wspólnej odpowiedzialności przedsiębiorców za transakcje wewnątrzwspólnotowe, dzięki czemu importer odpowiada za utracony podatek VAT i można na niego nałożyć stosowne sankcje w przypadkach, gdy strata spowodowana została złożeniem organowi podatkowemu fałszywej lub niepełnej deklaracji o transakcji lub złożeniem jej po terminie;

W związku z tym, zwrotu pomocy zażąda się od HCz, RFG, MH i Operatora, które powinny za niego odpowiadać.

W każdym razie władze włoskie pominęły fakt, że zgodnie z art. 4 ust. 4 dekretu z mocą ustawy nr 93, w przypadku likwidacji spółki przedmiotowa kwota zostanie zwrócona dopiero po zaspokojeniu wszystkich pozostałych wierzycieli i proporcjonalnie do kapitału spółki, co podważa jakąkolwiek możliwość oczekiwania zwrotu pożyczki.

Komisja uważa ponadto że zważywszy na poważnie zagrożoną sytuację finansową spółki Alitalia, inwestor prywatny nie zgodziłby się na udzielenie jej jakiejkolwiek pożyczki, a tym bardziej pożyczki, której kwotę można zaliczyć w poczet kapitału własnego i która tym samym, w przypadku likwidacji spółki, podlegałaby zwrotowi dopiero po zaspokojeniu wszystkich innych wierzycieli i proporcjonalnie do kapitału spółki (zob. art. 4 dekretu z mocą ustawy nr 93).

Zasady zwrotu pożyczki określone w dekrecie z mocą ustawy nr 80 mają zastosowanie w kontekście dekretu z mocą ustawy nr 93, z wyjątkiem stopy procentowej pożyczki, która została zwiększona o 1 % (zob. art. 4 ust. 1 i 2 dekretu z mocą ustawy nr 93), i faktu, że – przy założeniu likwidacji spółki – przedmiotowa kwota zostanie zwrócona dopiero po zaspokojeniu wszystkich innych wierzycieli, i proporcjonalnie do kapitału spółki (zob. art. 4 ust. 4 dekretu z mocą ustawy nr 93).

Instytucje te są zdania, że nowe mechanizmy stanowią właściwą odpowiedź na apel Rady Europejskiej zawarty w jej konkluzjach z dnia 24 czerwca 2011 r. o zwiększenie współpracy i wzajemnego zaufania między państwami członkowskimi w strefie Schengen oraz o skuteczny i niezawodny system monitorowania i oceny pozwalający egzekwować wspólne zasady oraz ulepszać, dostosowywać i rozszerzać kryteria oparte na dorobku prawnym UE, któremu to apelowi towarzyszyło przypomnienie, że należy skutecznie i spójnie zarządzać zewnętrznymi granicami UE, wspólnie ponosząc za to odpowiedzialność, działając oraz praktycznie współpracując.

Instytucje te są zdania, że nowe mechanizmy stanowią właściwą odpowiedź na apel Rady Europejskiej zawarty w jej konkluzjach z dnia 24 czerwca 2011 r. o zwiększenie współpracy i wzajemnego zaufania między państwami członkowskimi w strefie Schengen oraz o skuteczny i niezawodny system monitorowania i oceny pozwalający egzekwować wspólne zasady oraz ulepszać, dostosowywać i rozszerzać kryteria oparte na dorobku prawnym UE, któremu to apelowi towarzyszyło przypomnienie, że należy skutecznie i spójnie zarządzać zewnętrznymi granicami UE, wspólnie ponosząc za to odpowiedzialność, działając oraz praktycznie współpracując.

Niniejsza decyzja skierowana jest do przedsiębiorstw Akzo Nobel NV; Akzo Nobel Nederland BV; Akzo Nobel Chemicals BV; Akzo Nobel Functional Chemicals BV; Akzo Nobel Base Chemicals AB; Eka Chemicals AB i Akzo Nobel AB (zwane dalej „Akzo”), solidarnie; Clariant AG i Clariant GmbH (zwane dalej „Clariant”) solidarnie; Elf Aquitaine SA (zwane dalej „Elf Aquitaine”) i Arkema SA (zwane dalej „Arkema”, dawniej Atofina SA), ; oraz Hoechst AG (zwane dalej „Hoechst”).