skuteczności i poziomu konwergencji w zakresie egzekwowania przepisów przyjętych w trakcie wdrażania prawa Unii, w tym środków i administracyjnych nałożonych wobec osób odpowiedzialnych za nieprzestrzeganie tych przepisów.

dane dotyczące dochodzeń administracyjnych lub karnych, które były podstawą decyzji administracyjnej, wyroku skazującego, orzeczenia grzywny lub administracyjnej, nie mogą być przechowywane dłużej niż przez 10 lat.

Przepisy krajowe dotyczące kontroli i administracyjnych nie mogą jednak podlegać zatwierdzeniu w ramach wspólnotowego programu wsparcia dla mniejszych wysp Morza Egejskiego.

Niniejsza dyrektywa powinna przewidywać sankcje administracyjne i inne środki administracyjne w celu zapewnienia możliwie najszerszego zakresu działań, jakie mogą być podejmowane w następstwie popełnienia naruszenia, i które mają zapobiegać dalszym naruszeniom, niezależnie od ich kwalifikacji jako administracyjna czy inny środek administracyjny na mocy prawa krajowego.

Państwa członkowskie zapewniają, aby właściwy organ miał prawo podać do publicznej wiadomości każdą administracyjną, jaka zostanie nałożona za naruszenie przepisów przyjętych w celu transpozycji niniejszej dyrektywy, chyba że ujawnienie takich informacji stanowiłoby poważne zagrożenie dla rynków finansowych lub wyrządzało nieproporcjonalną szkodę zaangażowanym stronom.

przepisy określające minimalną charakterystykę kontroli i administracyjnych, jakie mają być stosowane przez Grecję.

skuteczności i stopnia zbieżności, które osiągnięto w związku z egzekwowaniem niniejszej dyrektywy i środków wykonawczych do niej, a także regulacyjnych i wykonawczych standardów technicznych opracowanych przez Urząd na mocy niniejszej dyrektywy, w tym środków i administracyjnych nakładanych na ZAFI spoza UE w przypadku nieprzestrzegania niniejszej dyrektywy.

Nie ma zatem zastosowania do wymogów, takich jak przepisy ruchu drogowego, przepisy dotyczące użytkowania lub zagospodarowania terenu, planowania przestrzennego w środowisku miejskim i wiejskim, normy budowlane oraz administracyjne nakładane w przypadku niewypełnienia takich wymogów, które szczegółowo nie dotyczą działalności usługowej lub nie mają na nią szczególnego wpływu, ale które powinny być przestrzegane przez usługodawców w trakcie prowadzenia ich działalności gospodarczej w ten sam sposób jak przez osoby fizyczne działające prywatnie.

W przypadku niedokonania zwrotu na mocy niniejszego ustępu administracyjnej na podstawie art. 48 ust. 1 lit. a) nie stosuje się.

Bez uszczerbku dla procedur cofnięcia zezwolenia lub prawa państw członkowskich do nakładania sankcji karnych, państwa członkowskie zapewniają, zgodnie ze swoim prawem krajowym, możliwość przyjęcia właściwych środków administracyjnych lub nałożenia administracyjnych na osoby odpowiedzialne w przypadku nieprzestrzegania przepisów przyjętych w celu wdrożenia niniejszej dyrektywy.

Bez uszczerbku dla procedur cofnięcia zezwolenia lub prawa państw członkowskich do nakładania sankcji karnych państwa członkowskie gwarantują w szczególności, zgodnie z prawem krajowym, możliwość zastosowania środków administracyjnych lub nałożenia administracyjnych na odpowiedzialną osobę w przypadku naruszenia przepisów przyjętych w związku z wdrożeniem niniejszej dyrektywy.

Państwa członkowskie powinny mieć możliwość wprowadzenia dodatkowych sankcji oprócz sankcji przewidzianych w niniejszej dyrektywie oraz ustalić wysokość finansowych administracyjnych na poziomie wyższym niż poziom przewidziany w niniejszej dyrektywie.

Bez uszczerbku dla prawa Państw Członkowskich do nakładania sankcji karnych, Państwa Członkowskie zapewniają, zgodnie z przepisami ich prawa krajowego, możliwość podjęcia odpowiednich środków administracyjnych lub nałożenia administracyjnych na instytucje kredytowe i finansowe, w przypadku naruszenia przepisów przyjętych zgodnie z niniejszą dyrektywą.

administracyjne, o których mowa w lit. b), są zróżnicowane zgodnie z powagą, zakresem, czasem trwania i powtarzalnością stwierdzonych przypadków nieprzestrzegania zobowiązań.

Na podstawie art. 10 lit. e) rozporządzenia Rady (WE) nr 820/97 z dnia 21 kwietnia 1997 r. ustanawiającego system identyfikacji i rejestracji bydła rzeźnego i dotyczącego znakowania mięsa wołowego i produktów z mięsa wołowego [2] przyjęto rozporządzenie Komisji (WE) nr 494/98 z dnia 27 lutego 1998 r. ustanawiające szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 820/97 w odniesieniu do stosowania minimalnych administracyjnych w ramach systemu identyfikacji i rejestracji bydła [3].

Z zastrzeżeniem wymogów tajemnicy zawodowej lub służbowej, o których mowa w art. 53 ust. 1 właściwe organy informują EUNB o wszelkich administracyjnych, w tym o wszelkich stałych zakazach nałożonych na mocy art. 65, 66 i 67, w tym o wszelkich odwołaniach od nich, i ich wynikach.

system stosowania administracyjnych w przypadku wykrycia niezgodności z którymkolwiek ze zobowiązań wynikających ze stosowania niniejszego rozporządzenia, przy uwzględnieniu wagi, zakresu, czasu trwania oraz częstotliwości wykrytego naruszenia;

system stosowania środków i administracyjnych w przypadku stwierdzenia nieprzestrzegania jakichkolwiek obowiązków wynikających ze stosowania niniejszego rozporządzenia;

system stosowania administracyjnych w przypadku stwierdzenia nieprzestrzegania któregokolwiek z obowiązków wynikających ze stosowania niniejszego rozporządzenia.

W Porozumieniu należy uwzględnić rozporządzenie Komisji (UE) nr 1053/2010 z dnia 18 listopada 2010 r. w sprawie zmiany rozporządzenia (WE) nr 494/98 w odniesieniu do stosowania administracyjnych w przypadkach niepotwierdzenia autentyczności identyfikacji zwierzęcia [6].