Państwa członkowskie zapewniają odbycie przez lekarzy prowadzących oraz osoby, o których mowa w art. 57 ust. 2, wykonujące czynności związane z narażeniem, o którym mowa w ust. 1, odpowiednich szkoleń dotyczących tych medycznych radiologicznych, zgodnie z wymogami określonymi w art. 18.

Państwa członkowskie zapewniają, aby lekarze prowadzący i osoby zaangażowane w praktyczne aspekty medycznych procedur radiologicznych miały odpowiednie wykształcenie, informacje oraz szkolenie teoretyczne i praktyczne do celów medycznych radiologicznych, jak również miały odpowiednie kwalifikacje w dziedzinie ochrony przed promieniowaniem.

w przypadku innych medycznych radiologicznych nieobjętych lit. a) i b) ekspert fizyki medycznej był w stosownych przypadkach zaangażowany w zakresie konsultacji i porad w kwestiach związanych z ochroną przed promieniowaniem w odniesieniu do narażenia medycznego;

Państwa członkowskie zapewniają, aby w zależności od medycznych radiologicznych ekspert fizyki medycznej był odpowiedzialny za dozymetrię, w tym fizyczne pomiary służące ocenie dawki otrzymanej przez pacjenta oraz inne osoby poddane narażeniu medycznemu, udzielanie porad dotyczących medycznego sprzętu radiologicznego oraz przyczyniał się w szczególności do:

w ramach medycznych radiologicznych uczestniczył odpowiednio ekspert fizyki medycznej, a poziom jego zaangażowania był współmierny do zagrożenia radiologicznego powodowanego przez daną praktykę.

Organizacja ustanawia procedury uzgodnione przez właściwy organ, uwzględniając czynniki ludzkie oraz wydajność ludzką w celu zapewnienia dobrych obsługi technicznej oraz zgodności z niniejszą częścią, które muszą obejmować wyraźne zlecenie lub umowę o wykonanie prac, w taki sposób, aby statek powietrzny i podzespoły statku powietrznego mogły zostać dopuszczone do eksploatacji zgodnie z pkt 145.A.50.

Podobnie, z uwagi na transgraniczny charakter przedmiotowych usług, krajowe organy regulacyjne, które mają za zadanie chronić i promować interesy klientów sieci ruchomych przebywających na ich terytorium, nie są w stanie kontrolować operatorów sieci odwiedzanej w innych państwach członkowskich.

Podobnie, z uwagi na transgraniczny charakter odnośnych usług, krajowe organy regulacyjne, które mają za zadanie chronić i promować interesy klientów sieci ruchomych zamieszkujących ich terytorium, nie są w stanie kontrolować operatorów sieci odwiedzanej z siedzibą w innych państwach członkowskich.

Osoby te mogą więc mieć interes prawny w żądaniu zaprzestania takich lub domaganiu się odszkodowania.

25 % lub podejść dotyczących projektów włączone jest do krajowych/regionalnych programów lub planów działania.

projekty dotyczące najlepszych lub projekty o charakterze demonstracyjnym na rzecz wdrażania dyrektywy 79/409/EWG i dyrektywy 2009/147/WE lub dyrektywy 92/43/EWG, w tym gospodarowanie terenami i gatunkami oraz planowanie terenów, poprawa ekologicznej spójności sieci Natura 2000 i ustanawianie procedur i struktur dla takiego monitorowania, opracowanie i realizacja planów działania z zakresu ochrony gatunków i siedlisk, rozszerzenie sieci Natura 2000 na obszary morskie oraz, w ograniczonej liczbie przypadków, zakup ziemi,

projekty dotyczące najlepszych lub projekty o charakterze demonstracyjnym na rzecz wdrażania dyrektywy 79/409/EWG i dyrektywy 2009/147/WE lub dyrektywy 92/43/EWG, w tym gospodarowanie terenami i gatunkami oraz planowanie terenów, poprawa ekologicznej spójności sieci Natura 2000 i ustanawianie procedur i struktur dla takiego monitorowania, opracowanie i realizacja planów działania z zakresu ochrony gatunków i siedlisk, rozszerzenie sieci Natura 2000 na obszary morskie oraz, w ograniczonej liczbie przypadków, zakup ziemi,

są to projekty dotyczące najlepszych lub projekty demonstracyjne służące wdrożeniu dyrektywy Rady 79/409/EWG lub dyrektywy Rady 92/43/EWG;

Wyzwaniom związanym z efektywnym rozwojem i realizacją polityki ochrony środowiska w ramach 6. EAP można stawić czoła jedynie udzielając wsparcia dla projektów dotyczących najlepszych lub o charakterze demonstracyjnym lub których celem jest rozwój i realizacja wspólnotowej polityki ochrony środowiska, a także poprzez demonstrację innowacyjnych podejść dotyczących kierunków polityki, demonstrację innowacyjnych technologii, metod i instrumentów, konsolidację bazy wiedzy, tworzenie potencjału wdrożeniowego, wspieranie dobrych rządów, propagowanie współpracy w ramach sieci, wzajemne uczenie się i wymianę najlepszych praktyk oraz doskonaląc rozpowszechnianie informacji, zwiększanie świadomości i komunikację.

Zasady przedstawione w niniejszym zaleceniu należy stosować w sposób horyzontalny i równomierny, zarówno w odniesieniu do wspomnianych obszarów, jak i w innych dziedzinach, w których istotne znaczenie mogłyby mieć zbiorowe roszczenia o zaprzestanie bezprawnych lub o odszkodowanie z tytułu naruszenia praw przyznanych na mocy prawa Unii.

odbyć zatwierdzoną służbę na statku morskim w wymiarze co najmniej jednego roku, która zawiera szkolenie pokładowe spełniające wymogi sekcji A-II/1 kodu STCW i jest udokumentowana w uznanej książce , lub w innym przypadku – odbyć przynajmniej 36-miesięczną służbę na statku morskim;

W tym celu Unia i KTZ mogą prowadzić wymianę informacji i najlepszych lub ustanowić inne formy bliskiej współpracy i koordynacji z innymi partnerami w kontekście udziału KTZ w organizacjach regionalnych i międzynarodowych, w stosownych przypadkach w drodze umów międzynarodowych.

Produkty uzyskane w wyniku eksperymentalnego stosowania takich lub procesów mogą zostać wprowadzone do obrotu w innym państwie członkowskim niż zainteresowane państwo członkowskie, jeżeli właściwe organy państwa członkowskiego przeznaczenia zostały uprzednio poinformowane przez państwo członkowskie zezwalające na eksperyment o warunkach zezwolenia i przedmiotowych ilościach.

ilości będące przedmiotem lub procesów nie przekraczają 50000 hektolitrów rocznie w przypadku każdego eksperymentu;

Dla celów eksperymentalnych, o których mowa w art. 29 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 479/2008, każde państwo członkowskie może zezwolić na stosowanie niektórych lub procesów enologicznych nieprzewidzianych w rozporządzeniu (WE) nr 479/2008 lub w niniejszym rozporządzeniu przez okres nieprzekraczający trzech lat, pod warunkiem że: