Państwa członkowskie wymagają, by przedsiębiorstwa świadczące usługi w zakresie zarządzania portfelem – przenosząc zlecenia do innych podmiotów w celu ich realizacji zgodnie z wcześniejszymi decyzjami o prowadzeniu w imieniu klienta operacji handlowych na instrumentach finansowych – przestrzegały wynikającego z art. 19 ust. 1 dyrektywy 2004/39/WE zobowiązania do działania w najlepiej pojętym interesie klienta.

W uzupełnieniu Komisja stwierdza, że pierwsze sprawozdanie sporządzone przez władze greckie, dotyczące realizacji planu , świadczyło o tym, że do dnia 30 czerwca 1999 r. jedynie niewielka część tego planu została wykonana.

Komisja zwraca uwagę, że zgodnie z decyzją rządu zatwierdzającą pomoc płatność pierwszej transzy pomocy inwestycyjnej zostałaby zrealizowana po stwierdzeniu przez właściwy organ kontrolny, że koszty inwestycyjne osiągnęły kwotę 2,73 mld GRD.

usług finansowych, takich jak usługi w zakresie bankowości, działalności kredytowej, ubezpieczeń i reasekuracji, usług w zakresie emerytur pracowniczych lub indywidualnych, papierów wartościowych, funduszy , płatności oraz doradztwa inwestycyjnego – w tym usług wymienionych w załączniku I do dyrektywy 2006/48/WE;

W okresie przejściowym kontrakty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym zawarte w celu zmniejszenia ryzyka bezpośrednio związanego z wypłacalnością finansową systemu programów emerytalnych powinny podlegać nie tylko wymogom sprawozdawczości, ale również wymogom dotyczącym kolateralizacji bilateralnej.

Zasady wprowadzania systemu określającego warunki wykonywania usług , usług dodatkowych i działalności inwestycyjnej powinny uwzględniać cel leżący u podstaw tego systemu.

Dyrektywa 2004/39/WE ustanawia ramy regulacyjne systemu regulacji rynków finansowych we Wspólnocie, określając między innymi: warunki działalności związane z wykonywaniem przez przedsiębiorstwa inwestycyjne usług , usług dodatkowych i działalności inwestycyjnej; wymogi organizacyjne (w tym dotyczące prowadzenia rejestrów) w odniesieniu do przedsiębiorstw inwestycyjnych wykonujących zawodowo takie usługi i działalność oraz w odniesieniu do rynków regulowanych; wymogi w zakresie sprawozdawczości z transakcji na instrumentach finansowych; wymogi w zakresie przejrzystości transakcji na akcjach.

Państwa członkowskie wymagają, by przedsiębiorstwa inwestycyjne prowadziły i regularnie uaktualniały rejestr tych rodzajów usług , usług dodatkowych oraz działalności wykonywanych przez samo przedsiębiorstwo lub w jego imieniu, w odniesieniu do których zaistniała lub może zaistnieć (w przypadku usług i działalności będących w toku) sprzeczność interesów połączona z istotnym zagrożeniem dla interesów jednego lub kilku klientów.

Dyrektywa 2004/39/WE ustanawia ramy regulacyjne systemu regulacji rynków finansowych we Wspólnocie, określając między innymi: warunki działalności związane z wykonywaniem przez przedsiębiorstwa usług inwestycyjnych, usług dodatkowych i działalności inwestycyjnej; wymogi organizacyjne (w tym dotyczące prowadzenia rejestrów) w odniesieniu do przedsiębiorstw inwestycyjnych wykonujących zawodowo takie usługi i działalność oraz w odniesieniu do rynków regulowanych; wymogi w zakresie sprawozdawczości z transakcji na instrumentach finansowych; wymogi w zakresie przejrzystości transakcji na akcjach.

Dyrektywa 2004/39/WE ustanawia ramy regulacyjne systemu regulacji rynków finansowych we Wspólnocie, określając między innymi warunki działalności związane z wykonywaniem przez przedsiębiorstwa usług inwestycyjnych, a tam, gdzie ma to zastosowanie, także usług dodatkowych i działalności inwestycyjnej; wymogi organizacyjne dla przedsiębiorstw inwestycyjnych wykonujących tego rodzaju usługi i działalność oraz w odniesieniu do rynków regulowanych; wymogi w zakresie sprawozdawczości z transakcji na instrumentach finansowych oraz wymogi w zakresie przejrzystości transakcji na akcjach dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym.

Do celów art. 187, 188, 189 i 191, państwa członkowskie mogą uznać za dobra usługi o charakterze podobnym do tego zwykle przypisywanego dobrom inwestycyjnym.

usługi bankowe i usługi powiązane

Jeżeli zarząd postanowiłby nie odnawiać umowy z towarzystwem funduszu , usługi wykonywane przez to towarzystwo mogłyby być realizowane przez innych zarządców w tym sektorze.

W szczególności może wchodzić w skład organów zarządczych i nadzorczych podmiotów prawnych, w których zainwestowano środki instrumentu inwestycyjnego, oraz może porozumiewać się w kwestii praw, jakie posiada z tytułu instrumentu , zrzekać się ich i je zmieniać zgodnie z wytycznymi operacyjnymi.

W takim przypadku tego rodzaju przedsiębiorstwa zrzekają się zezwolenia uzyskanego na mocy dyrektywy 2004/39/WE.

W odróżnieniu od sytuacji w 2009 r. Niderlandy nie zawarły ustaleń ad hoc, w ramach których dokonałyby wyboru , przyjmując zmianę istniejącej umowy.

Jeżeli, zgodnie art. 24 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 2004/39/WE, uprawniony kontrahent składa wniosek o traktowanie go jako klienta, którego współpraca handlowa z przedsiębiorstwem inwestycyjnym podlega przepisom art. 19, 21 i 22 tejże dyrektywy, lecz nie zwraca się przy tym bezpośrednio o traktowanie go jako klienta detalicznego, przedsiębiorstwo , przyjmując taki wniosek, traktuje takiego uprawnionego kontrahenta jako klienta branżowego.

Wreszcie w ramach informacji udzielonych dnia 13 sierpnia 2007 r., władze słowackie odniosły się o badań dostarczonych spółce Alas przez Uniwersytet w Leoben (Austria), według których w sektorze przetwórstwa surowców na każde miejsce pracy stworzone bezpośrednio w wyniku realizacji projektu przypada 30–40 nowym miejscom pracy pośrednio związanych z projektem [15].

Reggefiber jest spółką zależną od Reggeborgh, która jest spółką rodziny Wessels.

W rzeczywistości pracownicy, ponieważ uczestniczyli już w trzech operacjach podwyższenia kapitału mających na celu sfinansowanie planu , „mieli trudności z dopełnieniem zobowiązania polegającego na zapłaceniu ceny za akcje.