rozwój, testowanie i prezentację podejść związanych z polityką lub zarządzaniem, najlepszych praktyk i rozwiązań, w tym opracowywanie i prezentację innowacyjnych technologii, pozwalających na sprostanie wyzwaniom w zakresie środowiska, odpowiednich do powielenia, naśladowania lub włączenia do głównego nurtu, w tym dotyczących powiązania pomiędzy środowiskiem a zdrowiem, a także wspierających politykę i przepisy prawne dotyczące gospodarowania zasobami, w tym „Plan działania na rzecz zasobooszczędnej Europy”;

Jednym z kluczowych punktów unijnej polityki na rzecz innowacyjności i rozwoju jest technologia ekologiczna, ze względu na cel Unii, jakim jest bycie w światowej czołówce w dziedzinie inteligentnego i zrównoważonego rozwoju oraz efektywności energetycznej i gospodarowania zasobami, w tym w zakresie finansowania MŚP.

Na szczycie Rio + 20 stwierdzono, że w świetle rosnącej liczby ludności i w coraz bardziej zurbanizowanym świecie wyzwania te wymagają podjęcia międzynarodowych działań w szeregu dziedzin takich jak woda, oceany, zrównoważone wykorzystywanie gruntów i ekosystemy, gospodarowanie zasobami (w szczególności w odniesieniu do odpadów), należyte zarządzanie substancjami chemicznymi, zrównoważona energia i zmiana klimatu.

ustanowienia bardziej spójnych ram politycznych dla zrównoważonej produkcji i konsumpcji, w tym w stosownych przypadkach skonsolidowania istniejących instrumentów w spójne ramy prawne; przeglądu prawodawstwa w zakresie produktów w celu poprawy efektywności środowiskowej produktów i gospodarowania zasobami w całym cyklu życia produktów; pobudzenia zapotrzebowania konsumentów na produkty i usługi zrównoważone pod względem środowiskowym dzięki politykom propagującym ich dostępność, przystępność cenową, funkcjonalność i atrakcyjność; opracowania wskaźników oraz ustalenia realistycznych i osiągalnych celów w zakresie ograniczenia ogólnych skutków konsumpcji;

Zagadnienie gospodarowania zasobami w sektorze wodnym również będzie traktowane priorytetowo, aby pomóc w zapewnieniu dobrego stanu wód.

Projekty, w których wdraża się nowe modele biznesu w odniesieniu do efektywnego gospodarowania zasobami, obejmujące ustanawianie praktyki gospodarowania zasobami w małych i średnich przedsiębiorstwach (MŚP), i które dotyczą w szczególności wpływu na środowisko, trwałości, ponownego wykorzystywania, naprawiania i recyklingu produktów i procesów MŚP, w tym raczej wymiany produktów lub ich leasingu, a nie ich sprzedaży.

Aby osiągnąć cele dotyczące gospodarowania zasobami, konieczne jest również ograniczenie odzyskiwania energii do materiałów nienadających się do recyklingu [52], stopniowe wycofywanie składowania odpadów nadających się do recyklingu lub odzysku [53], zapewnienie recyklingu najwyższej jakości, jeśli wykorzystanie materiału pochodzącego z recyklingu nie prowadzi do ogólnych negatywnych skutków dla środowiska lub zdrowia ludzi, oraz tworzenie rynków dla surowców wtórnych.

W planie tym określono szereg głównych celów i inicjatyw przewodnich, w odniesieniu do których należy dostarczyć w ramach ESS wskaźniki statystyczne w wielu obszarach (tj. dotyczących poprawy warunków w zakresie innowacji, badań i rozwoju, wspierania zatrudnienia, osiągania celów Unii w zakresie zmiany klimatu i energii, gospodarowania zasobami, podniesienia poziomu edukacji, w tym mobilności edukacyjnej, aktywnego starzenia się w dobrym zdrowiu i promowania włączenia społecznego poprzez ograniczenie ubóstwa).

Ogólnie rzecz biorąc, systemy zarządzania środowiskowego, takie jak EMAS, pomagają organizacjom w poprawie gospodarowania zasobami, ograniczeniu ryzyka oraz dawaniu przykładu poprzez publiczne deklarowanie przez te organizacje dobrej praktyki.

Dlatego też obszar priorytetowy „Ochrona środowiska i gospodarowanie zasobami” powinien wspierać skuteczną realizację polityki Unii w dziedzinie środowiska przez sektory publiczne i prywatne, w szczególności w sektorach środowiska objętych planem działania na rzecz zasobooszczędnej Europy, poprzez ułatwianie tworzenia nowych rozwiązań i najlepszych praktyk i ich udostępniania.

Podejmowane przez MŚP działania w zakresie gospodarowania zasobami (co może obejmować energię, materiały lub wodę, recykling itp.)

Przeciwdziałanie zmianie klimatu stało się nieodłączną częścią polityki energetycznej. Osiągane są również postępy we włączaniu aspektów dotyczących gospodarowania zasobami, zmiany klimatu i efektywności energetycznej do innych ważnych sektorów, takich jak transport i budownictwo.

Podprogram działań na rzecz środowiska obejmuje obszary priorytetowe: ochrona środowiska i gospodarowanie zasobami, przyroda i różnorodność biologiczna oraz zarządzanie i informacja w zakresie środowiska (art. 9–12 rozporządzenia LIFE).

ochronę środowiska i gospodarowanie zasobami, przyrodę i różnorodność biologiczną, a także zarządzanie i informowanie w zakresie środowiska.

Odpady i gospodarowanie zasobami – załącznik III sekcja A lit. b) ppkt (iii)

ogólne oddziaływanie na środowisko wszystkich głównych sektorów gospodarki Unii zostało znacznie ograniczone, wzrosła efektywność gospodarowania zasobami oraz wprowadzone zostały metodologie benchmarkingu i pomiaru; wprowadzono zachęty rynkowe i polityczne sprzyjające rozwojowi inwestycji przedsiębiorstw w gospodarowanie zasobami, a zielony wzrost był pobudzany za pomocą środków sprzyjających innowacyjności;

ochronę środowiska oraz wspieranie polityki łagodzenia zmiany klimatu i przystosowywania się do niej; zapobieganie ryzyku i zarządzanie nim m.in. poprzez: wspólne działania na rzecz ochrony środowiska; promowanie zrównoważonego wykorzystania zasobów naturalnych, gospodarowania zasobami, odnawialnych źródeł energii oraz przejścia do bezpiecznej i trwałej gospodarki niskoemisyjnej; wspieranie inwestycji na rzecz przeciwdziałania szczególnym rodzajom ryzyka, zapewnianie odporności na klęski żywiołowe oraz opracowywanie systemów zarządzania klęskami żywiołowymi i zapewnianie gotowości na wypadek sytuacji wyjątkowych;

Państwa członkowskie i Komisja zapewniają, aby wymogi ochrony środowiska, gospodarowania zasobami, dostosowanie do zmian klimatu i łagodzenie jej skutków, różnorodność biologiczna, odporność na klęski żywiołowe oraz zapobieganie ryzyku i zarządzanie ryzykiem były promowane podczas przygotowywania i wdrażania umów partnerstwa i programów.

W komunikacie Komisji z dnia 18 kwietnia 2012 r. zatytułowanym „W kierunku odnowy gospodarczej sprzyjającej zatrudnieniu” szacowano, że strategie polityczne propagujące przejście na ekologiczną gospodarkę, takie jak strategie polityczne dotyczące gospodarowania zasobami, efektywności energetycznej i zmiany klimatu, mogłyby doprowadzić do stworzenia do 2020 r. ponad pięciu milionów miejsc pracy, w szczególności w sektorze MŚP.

Jest to podejście odwrotne do koncentrowania się wyłącznie na oddziaływaniu na poziomie miejsca lub wyłącznie na jednym rodzaju oddziaływania na środowisko w celu ograniczenia możliwości wystąpienia niezamierzonego przenoszenia obciążeń – przenoszenia obciążenia związanego z oddziaływaniem na środowisko z jednego etapu łańcucha dostaw na inny, z jednej kategorii oddziaływania do innej, między oddziaływaniem a gospodarowaniem zasobami lub między państwami.