W swojej odpowiedzi z dnia 21 stycznia 2011 r. władze Grecji argumentowały, że zarówno dotację na spłatę odsetek, jak i gwarancję państwa na pożyczki należy rozważać w świetle komunikatu Komisji dotyczącego tymczasowych wspólnotowych ram prawnych w zakresie pomocy państwa ułatwiających dostęp do finansowania w dobie kryzysu finansowego i gospodarczego [5] (zwanych „ramami tymczasowymi”).

Chociaż władze belgijskie twierdzą, że zmieniona metoda jest zgodna z dyrektywą 97/67/WE, wyrokiem w sprawie Chronopost [40] i Wspólnotowymi ramami dotyczącymi pomocy państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych [41] (zwanymi „ramami dotyczącymi usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym”), ponieważ w jej ramach przydziela się do produktów zarówno koszty przypisywane bezpośrednio, jak i część kosztów wspólnych, oraz ponieważ lepiej oddaje ona faktyczne koszty spełniania obowiązków świadczenia usługi publicznej, to jednak Komisja uważa, że istnieją względy formalne, ekonomiczne i prawne, aby nie zgodzić się z nowymi twierdzeniami.

Zgodnie ze wspólnotowymi ramami dotyczącymi pomocy państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych [8] (zwanych „ramami wspólnotowymi z 2005 r.”) udostępnienie danych księgowych za okres po 1994 r. jest środkiem nieproporcjonalnym, ponieważ okres uwzględniany przy obliczaniu nadmiernej rekompensaty jest ograniczony do czterech lat.

Punkt 25 Wspólnotowych ram dotyczących pomocy państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych [54] (zwanych „ramami wspólnotowymi”) stanowi, że „Niniejsze ramy stosuje się przez okres 6 lat od daty ich opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej”.

rozwijanie oferty kompetencji kluczowych dla wszystkich w ramach ich strategii uczenia się przez całe życie, w tym strategii osiągnięcia powszechnej alfabetyzacji, a także wykorzystanie dokumentu „Kompetencje kluczowe w uczeniu się przez całe życie – Europejskie ramy odniesienia” (zwanego „ramami odniesienia”), znajdującego się w załączniku, jako narzędzia odniesienia, w celu zapewnienia, by:

W piśmie z dnia 23 grudnia 2002 r., doręczonym dnia 3 stycznia 2003 r. Portugalia w ramach wielosektorowych ram wspólnotowych pomocy regionalnej przeznaczonej na system dużych projektów inwestycyjnych [2] (zwanych „ramami wielosektorowymi”) zgłosiła zamiar udzielenia pomocy inwestycyjnej spółce Infineon Technologies – Fabrico de Semiconductores, Portugal, S.A. (zwanej dalej „Infineon Portugal”).

W swej decyzji o rozpoczęciu dochodzenia, z uwagi na sytuację rynkową i wpływ inwestycji będącej przedmiotem pomocy na zdolności produkcyjne, Komisja wyraziła swe wątpliwości w związku ze zgodnością pomocy z kryteriami zgodności ze wspólnym rynkiem, przedstawionymi w ramach regulacyjnych dotyczących pomocy na rzecz przemysłu włókien sztucznych [6] (zwane „ramami regulacyjnymi”).

Przedsiębiorstwa, do których zastosowanie ma którekolwiek ze zobowiązań na mocy wspomnianych powyżej dyrektyw, zwane są „operatorami notyfikowanymi”.

Ponieważ Komisja, stwierdza Sąd, nie przedstawiła żadnego uzasadnienia tego, że korzyści wynikające z podatku od przeniesienia własności i od czynności prawnych w formie dokumentu urzędowego, podatku od działalności gospodarczej i podatku od nieruchomości byłyby również korygowane poprzez podwójne opodatkowanie z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych, motyw 146 można rozumieć tylko jako odnoszący się do korygowania obniżki podatku od osób prawnych w wysokości 50 %.

Uznać za mało prawdopodobne, aby dokonane zmiany miały istotne negatywne skutki w odniesieniu do homologowanych właściwości użytkowych, i uznać, że dana opona spełnia wymogi niniejszego regulaminu; lub

uznać za mało prawdopodobne, aby dokonane zmiany miały istotne negatywne skutki w odniesieniu do homologowanych właściwości użytkowych, i uznać, że dana opona spełnia wymogi niniejszego regulaminu; lub

Ustalenia dotyczące tłumaczeń patentów europejskich mających jednolity skutek w uczestniczących państwach członkowskich (zwanych „patentami europejskimi o jednolitym skutku”) powinny zostać dokonane w drodze osobnego rozporządzenia, zgodnie z art. 118 akapit drugi Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE).

Kwestie związane z WI obejmują przyznanie praw własności intelektualnej wytwarzanej w ramach projektu (zwanej „nowa wiedzą”), klasyfikację własności intelektualnej, która znajduje się w posiadaniu stron przed rozpoczęciem projektu (zwanej dalej „istniejącą wiedzą”) oraz która jest niezbędna dla realizacji projektu lub dla wykorzystania rezultatów, a także prawa dostępu [3] do nowej wiedzy i istniejącej wiedzy w tych celach oraz podział wpływów.

Elementy danych wymagane przez CBP wymienione są w załączniku „A”. (Określone w ten sposób dane zwane są „PNR” do celów niniejszych Zobowiązań).

Negocjacje, które obejmowały zmianę dwustronnej umowy o przewozie lotniczym (zwanej „umową”) między Republiką Czeską a Państwem Izrael [41], odbyły się niedługo po zakończeniu postępowania prowadzonego w trybie procedury otwartej na obsługę tej trasy, które wygrała spółka TS (zob. motyw 73).

Komisja Europejska wynegocjowała w imieniu Unii Umowę ustanawiającą ogólne ramy ściślejszej współpracy (zwaną „Umową”) między Unią Europejską oraz Europejską Organizacją ds. Bezpieczeństwa Żeglugi Powietrznej zgodnie z decyzją Rady z dnia 6 października 2011 r. upoważniającą Komisję do rozpoczęcia rokowań.

uwzględniając umowę AKP–WE podpisaną w Kotonu dnia 23 czerwca 2000 r. [1] (zwana „umową AKP–WE”), zmienioną umową podpisaną w Luksemburgu dnia 25 czerwca 2005 r. [2], w szczególności jej art. 96,

Upust cenowy formalnie zatwierdzono w umowie zawartej w dniu 1 marca 2010 r. (zwanej „umową dodatkową”) pomiędzy gminą, PPP i SJB.

uwzględniając Umowę między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Konfederacją Szwajcarską podpisaną w Brukseli w dniu 22 lipca 1972 r. [1], zwaną „Umową”, zmienioną umową między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską, która zmieniła Umowę w zakresie przepisów mających zastosowanie do przetworzonych produktów rolnych [2], podpisaną w Luksemburgu w dniu 26 października 2004 r., oraz jej protokół 2, w szczególności art. 7 tego protokołu,

uwzględniając Umowę między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Konfederacją Szwajcarską podpisaną w Brukseli w dniu 22 lipca 1972 r. [1], zwaną „Umową”, zmienioną umową między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską, która zmieniła Umowę w zakresie przepisów mających zastosowanie do przetworzonych produktów rolnych [2], podpisaną w Luksemburgu w dniu 26 października 2004 r., oraz jej protokół 2, w szczególności art. 7 tego protokołu,