W celu ułatwienia zarządzania oraz kontroli wykonania rocznego planu, określonego w art. 2 rozporządzenia (EWG) nr 3149/92, stosowne jest dopuszczenie możliwości uznania organizacji , wyznaczonych przez właściwe władze krajowe, za końcowych odbiorców, jeżeli rzeczywiście zajmują się one dystrybucją środków spożywczych, w różnych postaciach, na poziomie lokalnym, w miejscach zamieszkiwanych przez osoby najbardziej poszkodowane.

W celach rozdysponowania środków spożywczych wśród osób najbardziej poszkodowanych oraz przeprowadzania kontroli, organizacje , które świadczą bezpośrednią pomoc beneficjentom, uznaje się za odbiorców końcowych dystrybuowanych środków, jeżeli rzeczywiście przeprowadzają one dystrybucję środków żywnościowych.

W celach rozdysponowania środków spożywczych wśród osób najbardziej potrzebujących oraz przeprowadzania kontroli, organizacje , które świadczą bezpośrednią pomoc beneficjentom, uznaje się za odbiorców końcowych dystrybuowanych środków, jeżeli rzeczywiście przeprowadzają one dystrybucję środków żywnościowych.

„Na wniosek organizacji i instytucji charytatywnych, państwa członkowskie mogą zezwolić tym organizacjom i instytucjom, o których mowa w art. 103d ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 na pobieranie symbolicznej opłaty od odbiorców końcowych produktów wycofanych z rynku. Oprócz realizacji zobowiązań na mocy art. 83 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, organizacje i instytucje , które uzyskały zezwolenia, prowadzą księgi rachunkowe dotyczące wspomnianych operacji.”;

Operatorzy świadczący inne usługi w zakresie gier hazardowych, tacy jak Norsk Rikstoto – organizator zakładów wzajemnych na wyścigach konnych lub organizacje , które organizują różnego rodzaju loterie, podlegają innym regulacjom prawnym.

Usługi socjalne obejmują nie tylko usługi, które zapewnia państwo na poziomie krajowym, regionalnym lub lokalnym i które są świadczone przez usługodawców upoważnionych przez to państwo lub organizacje uznane przez państwo, lecz także usługi świadczone przez przedsiębiorców prywatnych.

mają udostępnić utrzymywany zapas nieprzetworzonego cukru, przeznaczonego do spożycia przez ludzi na rynku wewnętrznym Wspólnoty, organizacjom uznanym przez dane państwo członkowskie lub, w przypadkach, gdy państwo członkowskie nie dokonuje uznania takich organizacji, przez Komisję, za cenę niższą od aktualnej ceny referencyjnej lub bezpłatnie do celów dystrybucji w ramach jednostkowych akcji pomocy w sytuacjach nadzwyczajnych.

Niniejsza dyrektywa nie powinna obejmować usług społecznych w dziedzinie budownictwa socjalnego, opieki nad dziećmi oraz usług dla rodzin i osób potrzebujących, świadczonych przez państwo na poziomie krajowym, regionalnym lub lokalnym przez usługodawców upoważnionych do tego przez państwo lub przez organizacje uznane za takie przez to państwo w celu zapewnienia wsparcia osobom stale lub tymczasowo szczególnie potrzebującym z powodu ich niewystarczającego dochodu rodzinnego, całkowitego lub częściowego braku niezależności oraz osobom, którym grozi marginalizacja.

Państwa członkowskie mogą zwolnić dostawców usług płatniczych posiadających siedzibę na ich terytorium z obowiązku określonego w art. 5 w odniesieniu do przekazów pieniężnych dla organizacji o celu niezarobkowym, prowadzących działalność , religijną, kulturalną, edukacyjną, społeczną, naukową lub zrzeszeniową, o ile wymienione organizacje podlegają wymogom sprawozdawczości i audytów lub nadzorowi ze strony władzy publicznej bądź organizacji samoregulującej uznanej przez prawo krajowe, a przekazy pieniężne nie przekraczają kwoty 150 EUR i odbywają się wyłącznie na terytorium danego państwa członkowskiego.

W świetle powyższego należy zauważyć, że dystrybucja żywności przez organizacje jest obecnie uregulowana rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3730/87 z dnia 10 grudnia 1987 r. ustanawiającym ogólne zasady dostaw żywności z zapasów interwencyjnych do wyznaczonych organizacji celem rozdysponowania jej pomiędzy osoby najbardziej poszkodowane we Wspólnocie.

Zwolnione z należności celnych przywozowych są przyrządy i aparatura przeznaczone do prowadzenia badań medycznych, diagnozowania lub leczenia, ofiarowane jako dary przez organizacje charytatywne lub dobroczynne albo przez osoby prywatne jednostkom służby zdrowia, służbom szpitalnym lub medycznym instytutom badawczym, uprawnionym przez właściwe organy państw członkowskich do otrzymywania takich towarów ze zwolnieniem z należności celnych przywozowych, lub zakupione przez takie jednostki służby zdrowia, szpitale lub medyczne instytuty badawcze w całości z funduszy dostarczonych przez organizacje bądź dobroczynne lub z dobrowolnych składek, pod warunkiem potwierdzenia, że:

W celu ułatwienia dystrybucji wycofanych produktów przez organizacje i instytucje , przedmiotowe organizacje i instytucje powinny być zobowiązane do prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczących danej operacji wyłącznie jeżeli złożyły one wniosek o zgodę na otrzymywanie symbolicznej opłaty od końcowych odbiorców i otrzymały taką zgodę od właściwych organów państwa członkowskiego.

Na właściwie umotywowany wniosek złożony do właściwych organów każdego z państw członkowskich, organizacjom charytatywnym wyznaczonym do dystrybucji produktów zwracane są koszty transportu na terytorium państwa członkowskiego między magazynami składowymi organizacji a punktami dystrybucji wśród beneficjentów.

Należy jednakże określić, że zwrotu kosztów transportu między punktami składowania organizacji a miejscem końcowej dystrybucji dokonuje się na podstawie dowodów potwierdzających.

Wśród wspólników WRAP znajduje się kilku przedstawicieli branż przemysłu w pewnym stopniu zainteresowanych gospodarką odpadami, między innymi przedstawiciele Stowarzyszenia Przemysłu Papierniczego i Instytutu Gospodarki Odpadami (ang. Chartered Institute of Waste Management), organizacji , takich jak Wastewatch, oraz przedstawiciele władz zdecentralizowanych i brytyjskich władz rządowych.

Celem tak szybkiego przyjęcia planu jest zapewnienie państwom członkowskim dodatkowego czasu na przygotowanie realizacji rocznego unijnego planu, tak aby władze krajowe oraz organizacje miały możliwość znalezienia alternatywnych źródeł dostaw żywności.

dotyczących towarów lub usług pochodzących z pracy osób niepełnosprawnych, instytucji lub pracy więźniów.

dotyczących towarów lub usług pochodzących z pracy osób niepełnosprawnych, instytucji lub pracy więźniów.

dotyczących towarów lub usług pochodzących z pracy osób niepełnosprawnych, instytucji lub pracy więźniów.

organizacje lub organizacje sektora trzeciego;