orzekać
Translatica, kierunek polsko-angielski
orzekać czasownik, aspekt niedokonany; zobacz też → orzec
→ state książkowe, oficjalne;
→ pronounce książkowe, oficjalne;
→ predicate filozofia;
→ declare;
→ decree prawo;
→ judge;
→ adjudge;
→ find prawo;
→ enter;
→ judgement;
→ opinion;
→ verdict;
→ statement;
→ predicative;
orzekać karę czasownik, aspekt niedokonany; → impose the penalty prawo
orzekać w postępowaniu arbitrażowym czasownik, aspekt niedokonany; → arbitrate finanse, prawo
orzekać w sprawie czasownik, aspekt niedokonany; → adjudicate
orzekający przymiotnik;
→ indicative językoznawstwo;
→ adjudicative prawo;
→ declarative językoznawstwo;
→ adjudicatory prawo;
→ adjudicating prawo;
→ predicative;
nieograniczone prawo orzekania rzeczownik, rodzaj nijaki; → unlimited jurisdiction
organ orzekający rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → adjudicating body prawo
rozwód bez orzekania o winie rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → no-fault divorce prawo, ang. amerykańska
skład orzekający rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → adjudicating panel prawo
ściganie, orzekanie oraz sankcje rzeczownik, rodzaj nijaki, liczba mnoga; → prosecution, adjudication and sanctions
tryb orzekający rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → indicative językoznawstwo
wyrok orzekający rozwód rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → decree of divorce
zdanie orzekające rzeczownik, rodzaj nijaki; → indicative sentence językoznawstwo
orzec czasownik, aspekt dokonany; zobacz też → orzekać
→ rule książkowe, oficjalne;
→ adjudicate książkowe, oficjalne;
→ pronounce książkowe, oficjalne;
→ decide książkowe, oficjalne;
→ state książkowe, oficjalne;
→ predicate;
→ declare;
→ find;
→ adjudge;
→ decree;
→ judge;
→ sentence;
→ opinion;
→ judgment;
→ judgement;
