wymagać
Słownik polsko-angielski PWN
wymagać cz. to need, to require
wymagać czegoś od kogoś to demand sth of sb
wymagać czegoś od kogoś to demand sth of sb
wymagający przym. demanding
Translatica, kierunek polsko-angielski
wymagać czasownik, aspekt niedokonany;
→ require;
→ demand;
→ required;
→ involve;
→ necessitate książkowe, oficjalne;
→ exact;
→ need;
→ requisite;
→ take;
→ entail;
→ want potoczne, nieoficjalne;
→ stipulate;
→ call for;
→ needed;
→ call;
→ request;
→ expect;
→ claim;
→ challenge;
→ requisite;
→ requested;
→ be in need;
wymagać cierpliwości czasownik, aspekt niedokonany; → require patience
wymagać czasu czasownik, aspekt niedokonany; → take time
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Słownik polsko-niemiecki PWN
wymagać
fordern (czegoś etw)
(żądać) verlangen
to wymaga wiele czasu 〈pieniędzy〉 das erfordert viel Zeit 〈Geld〉
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
wymagać czasownik, aspekt niedokonany;
→ erforderlich;
→ Verlangen;
wymagać czasownik, aspekt niedokonany;
→ erfordern;
→ bedürfen;
→ verlangen;
→ fordern;
→ anfordern;
→ beanspruchen;
→ zumuten;
→ voraussetzen;
→ benötigen;
→ gebieten;
→ brauchen;
→ abverlangen;
→ bedingen;
→ wünschen;
→ ersuchen;
→ wollen;
→ einschließen;
wymagać interwencji czasownik, aspekt niedokonany;
Słownik polsko-włoski PWN
wymagać v esigere, pretendere (czegoś od kogoś – qc da qu)
wymagający adj esigente, severo
