wymagany
Słownik polsko-angielski PWN
wymagać cz. to need, to require
wymagać czegoś od kogoś to demand sth of sb
wymagać czegoś od kogoś to demand sth of sb
wymagający przym. demanding
Translatica, kierunek polsko-angielski
wymagany cel rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → requisite target
wymagany czas rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → required time
wymagany dokument rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → required document
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Słownik polsko-niemiecki PWN
wymagać
fordern (czegoś etw)
(żądać) verlangen
to wymaga wiele czasu 〈pieniędzy〉 das erfordert viel Zeit 〈Geld〉
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
wymagany przymiotnik;
→ erforderlich;
→ angebracht;
wymagany przez prawo przymiotnik;
Słownik polsko-włoski PWN
wymagać v esigere, pretendere (czegoś od kogoś – qc da qu)
wymagający adj esigente, severo
