dzwonić
Słownik polsko-angielski PWN
dzwonić cz. (dzwonkiem) to ring; (kluczami) to jingle; (telefonować) to ring (up) BrE, to phone, to call (up)
Translatica, kierunek polsko-angielski
dzwonić czasownik, aspekt niedokonany;
→ ring ang. brytyjska;
→ call ang. brytyjska;
→ phone;
→ jingle;
→ clang;
→ jangle;
→ toll;
→ tinkle;
→ clink;
→ sound;
→ peal ang. brytyjska;
→ knell;
→ clash;
→ ting;
→ chime;
→ dial informatyka;
→ bell;
→ ring up ang. brytyjska;
→ call up ang. brytyjska;
→ chatter;
→ make a call;
→ tingle;
→ call in;
→ ding-dong;
dzwonić bezpośrednio czasownik, aspekt niedokonany; → dial direct finanse
dzwonić do drzwi czasownik, aspekt niedokonany; → ring the doorbell
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Słownik polsko-niemiecki PWN
dzwonić
klingeln
dzwonić na lekcję zum Unterricht klingeln
zadzwonić do czyichś drzwi 〈do kogoś〉 an j-s Tür 〈bei j-m〉 klingeln
tel anrufen (do kogoś an j-n)
zadzwoń kiedyś znów! ruf mich mal wieder an!
zadzwonić po taksówkę ein Taxi anrufen
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
dzwonić czasownik, aspekt niedokonany;
→ läuten;
→ anrufen potoczne, nieoficjalne;
→ klirren;
→ telefonieren potoczne, nieoficjalne;
→ klimpern;
→ bimmeln;
→ scheppern;
→ geläutet;
→ rufen telekomunikacja;
→ anklingeln;
→ rasseln;
→ klingen;
dzwonić czasownik, aspekt niedokonany;
→ Telefonanruf;
dzwonienie rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ läutet;
Słownik polsko-włoski PWN
dzwonić v
(do drzwi) suonare il campanello
(telefonować) telefonare (do kogoś – a qu), chiamare (do kogoś – qu)
(o dzwonku) suonare, squillare
Słownik polsko-rosyjski PWN
dzwonić
1 (przez coś) звонить по чему-н.
2 (dźwięczeć, brzmieć) звенеть
3 (stukać zębami) стучать komuś
dzwoni w uszach у кого-н. шумит в ушах
dzwonić z automatu (telefonować) звонить по автомату
dzwonienie звон
