uderzyć
Słownik polsko-angielski PWN
uderzyć — uderzać cz. to hit, to strike
uderzyć kogoś w głowę/twarz to strike sb on the head/to slap sb in the face
uderzyć się to hit oneself
uderzenie n. blow; (zegara) strike
Translatica, kierunek polsko-angielski
uderzyć czasownik, aspekt dokonany;
hit sport, ang. amerykańska, wulgarne;
strike ang. amerykańska, przenośne, książkowe, oficjalne, wulgarne;
knock ang. amerykańska, techniczny;
punch;
bump medycyna;
slap;
smack potoczne, nieoficjalne;
attack ang. amerykańska, przenośne;
bang ang. amerykańska, wulgarne;
collide;
snap;
smite;
smash ang. amerykańska, wulgarne;
clobber;
ring ang. amerykańska;
slug sport, ang. amerykańska;
beat wojsko, muzyka, ang. amerykańska;
sound muzyka, ang. amerykańska;
ram;
rush;
impinge;
bash;
assault ang. amerykańska;
slam ang. amerykańska, wulgarne;
shock;
reach ang. amerykańska, przenośne;
stroke;
uderzyć głową czasownik, aspekt dokonany;
butt;
headbutt;
uderzyć na alarm czasownik, aspekt dokonany;
sound the alarm przenośne;
raise the alarm przenośne;

Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej

Kliknij, aby zobaczyć „uderzyć” w Cytatach z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Słownik polsko-niemiecki PWN
uderzyć schlagen
uderzyć o 〈w〉 coś etw prallen
uderzyć kogoś j-m einen Schlag versetzen
uderzyć się o coś sich an etw stoßen
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
uderzyć przysłówek;
schlagen wojsko, wulgarne;
anstoßen;
uderzyć czasownik, aspekt dokonany;
stoßen;
schlagen wojsko, przenośne;
attackieren przenośne;
treffen;
auffallen;
hauen;
boxen;
angreifen przenośne;
klopfen;
stauchen;
rammen;
prallen;
zuhauen;
prellen;
anrennen;
klatschen;
branden;
anprallen;
zustoßen;
losschlagen wojsko;
uderzyć głową czasownik, aspekt dokonany;
stoßen;
Słownik polsko-włoski PWN
uderzyć, uderzać v
colpire, picchiare (kogoś – qu), dare un colpo (a qu)
sbattere (w coś – contro qc)
uderzyć w drzewo (o aucie) sbattere contro un albero
uderzyć/ać się battere (un colpo) (o coś – contro qc), sbattere
uderzenie n colpo, urto m
uderzenie w twarz schiaffo m
Słownik polsko-rosyjski PWN
uderzyć ударить
uderzyć się
1 ушибиться
2 (w głowę, rękę itp.) ушибить себе что-н.
uderzenie удар

Synonimy

Lista haseł polskich
Lista haseł angielskich
Lista haseł niemieckich
Lista haseł włoskich
Lista haseł rosyjskich