Bez uszczerbku dla ust. 1, każde Państwo Członkowskie uznaje dokumenty potwierdzające posiadanie kwalifikacji określone poniżej i traktuje je na swoim terytorium, w zakresie dotyczącym podejmowania i wykonywania działalności zawodowej architekta, tak samo, jak dokumenty potwierdzające posiadanie kwalifikacji, które samo wydaje: świadectwa wydawane obywatelom Państw Członkowskich przez Państwa Członkowskie, w których na dzień określony poniżej obowiązywały przepisy regulujące dostęp do architekta i jego :

Uznaje się, że obywatele Państwa Członkowskiego, którzy zostali upoważnieni do używania tytułu architekta zgodnie z przepisami przyznającymi właściwemu organowi Państwa Członkowskiego prawo przyznawania tego tytułu obywatelom Państw Członkowskim, wyróżniającym się ze względu na w dziedzinie architektury, spełniają warunki konieczne do działalności architekta pod tytułem zawodowym „architekta”.

Warunkiem zawodu lekarza dentysty jest posiadanie dokumentu potwierdzającego posiadanie kwalifikacji, o którym mowa w załączniku V pkt 5.3.2.

Każde Państwo Członkowskie, z zastrzeżeniem przepisów dotyczących ochrony praw nabytych, uzależnia zawodu lekarza ogólnego w ramach własnego systemu ubezpieczeń społecznych od posiadania dokumentu potwierdzającego posiadanie kwalifikacji, o którym mowa w załączniku V pkt 5.1.4.

Każde Państwo Członkowskie uznaje zaświadczenia, o których mowa w ust. 1 akapit drugi, wydane obywatelom Państw Członkowskich przez inne Państwa Członkowskie, i przyznają takim świadectwom taką samą moc na swoim terytorium, jak wydawanym przez siebie dokumentom potwierdzającym posiadanie kwalifikacji, które pozwalają na zawodu lekarza ogólnego w ramach krajowego systemu zabezpieczeń społecznych.

W celu ułatwienia podejmowania i działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej konieczne jest wyeliminowanie najistotniejszych różnic w przepisach prawa poszczególnych państw członkowskich, którym podlegają zakłady ubezpieczeń i zakłady reasekuracji.

Niniejsza dyrektywa ustanawia zasady dotyczące działalności polegającej na emisji pieniądza elektronicznego, w którym to celu państwa członkowskie uznają następujące kategorie emitentów pieniądza elektronicznego:

Państwa członkowskie uzależniają sprzedawcę jego działalności na swoim terytorium od uzyskania pozwolenia przynajmniej w oparciu o kontrolę jego rzetelności prywatnej i zawodowej oraz jego umiejętności.

Chociaż pośrednicy kredytowi odgrywają bardzo istotną rolę w dystrybucji umów o kredyt związanych z nieruchomościami mieszkalnymi w Unii, występują znaczące różnice między krajowymi przepisami dotyczącymi prowadzenia działalności przez pośredników kredytowych i nadzoru nad nimi, co stwarza przeszkody utrudniające podejmowanie i działalności pośredników kredytowych na rynku wewnętrznym.

istotne naruszenie przepisów ustawowych, wykonawczych lub administracyjnych, które określają warunki, jakim podlega zezwolenie lub które dotyczą działalności UCITS lub przedsiębiorstwa wnoszące wkład do jego działalności;

Celem niniejszej decyzji jest określenie, czy działalność polegająca na wytwarzaniu i hurtowym obrocie energią elektryczną podlega konkurencji (na rynkach, do których jest swobodny dostęp) w takim stopniu, że nawet w przypadku braku dyscypliny określonej szczegółowymi zasadami udzielania zamówień zawartymi w dyrektywie 2004/17/WE zamówienia udzielane na tych rodzajów przedmiotowej działalności byłyby udzielane w sposób przejrzysty i niedyskryminujący, w oparciu o kryteria umożliwiające wskazanie rozwiązania ogólnie najkorzystniejszego pod względem ekonomicznym.

Celem niniejszej decyzji jest określenie, czy działalność polegająca na wytwarzaniu i hurtowym obrocie energią elektryczną podlega konkurencji (na rynkach, do których jest swobodny dostęp) w takim stopniu, który mógłby gwarantować – również w przypadku braku dyscypliny określonej szczegółowymi zasadami udzielania zamówień zawartymi w dyrektywie 2004/17/WE – że zamówienia udzielane na tych rodzajów działalności, o których tutaj mowa, byłyby udzielane w sposób przejrzysty i niedyskryminujący, w oparciu o kryteria umożliwiające wskazanie rozwiązania ogólnie najkorzystniejszego pod względem ekonomicznym.

Celem niniejszej decyzji jest określenie, czy usługi oferowane przez Posta podlegają konkurencji (na rynkach, do których jest swobodny dostęp) w takim stopniu, który mógłby gwarantować – również w przypadku braku dyscypliny określonej szczegółowymi zasadami udzielania zamówień zawartymi w dyrektywie 2004/17/WE – że zamówienia udzielane przez Posta do celów tych rodzajów działalności, o których tutaj mowa, byłyby udzielane w sposób przejrzysty i niedyskryminujący, w oparciu o kryteria umożliwiające wskazanie rozwiązania ogólnie najkorzystniejszego pod względem ekonomicznym.

Celem niniejszej decyzji jest ustalenie, czy usługi oferowane przez Poste podlegają takiemu stopniowi konkurencji (na rynkach, do których dostęp jest wolny), który – również w sytuacji braku dyscypliny ustanowionej poprzez szczegółowe zasady dotyczące udzielania zamówień określone w dyrektywie 2004/17/WE – zapewni udzielanie przez Poste zamówień związanych z kontynuacją działalności, o której mowa w niniejszej decyzji, w sposób przejrzysty i niedyskryminacyjny, oparty na kryteriach pozwalających Poste zidentyfikować rozwiązanie, które w ujęciu ogólnym jest najbardziej korzystne ekonomicznie.

Poza tymi ograniczonymi przypadkami do wymiany danych szczególnie chronionych powinno dochodzić jedynie w wyjątkowej sytuacji, gdy konkretne okoliczności sprawy wskazują, że dane te bezpośrednio wiążą się z konkretnej działalności i są absolutnie konieczne do ustalenia roszczeń prawnych.

Z wyjątkiem przypadków wyłączeń na podstawie art. 18–23 lub na mocy art. 34, dotyczących określonego rodzaju działalności, niniejsza dyrektywa ma zastosowanie do zamówień, których szacunkowa wartość bez podatku od wartości dodanej (VAT) jest co najmniej równa następującym progom:

Każde państwo członkowskie, które na podstawie art. 73 ust. 5 akapit drugi wymaga od zakładów mających siedzibę na jego terytorium zaprzestania równoczesnego działalności, jakie w odpowiednim czasie, o którym mowa w art. 73 ust. 5 akapit pierwszy, zobowiązane jest także do nałożenia tego wymogu na oddziały, o których mowa w niniejszej sekcji, utworzone na jego terytorium i prowadzące równocześnie obydwa rodzaje działalności.

Jeżeli podjęcie lub wykonywanie jednego z rodzajów działalności wymienionych w załączniku IV w danym Państwie Członkowskim zależy od posiadania wiedzy i umiejętności o charakterze ogólnym, handlowym lub zawodowym, to Państwo Członkowskie uzna za dowód posiadania takiej wiedzy i takich umiejętności fakt, że działalność taka była uprzednio w innym Państwie Członkowskim.

Obejmuje to zastosowania w gospodarce, sektorze zdrowia, nauczaniu, administracji publicznej, wykorzystujących środki elektroniczne, jak i w ochronie środowiska naturalnego, kwestiach bezpieczeństwa osobistego oraz otoczenia domowego, jak również określenie potencjału nowych możliwości rozwoju w ramach ogólnych europejskich strategii na rzecz wzrostu, integracji i jakości życia oraz ICT na rzecz zaufania i pewności.

Rozporządzenie Rady (WE) nr 975/1999 [2] okazało się być właściwym instrumentem prawnym umożliwiającym realizowanie wsparcia technicznego i finansowego Wspólnoty dla działań na rzecz praw człowieka i demokratyzacji w krajach rozwijających się oraz innych państwach trzecich w ramach do ogólnych celów w tej dziedzinie.