stabilności i wzrostu () obejmował początkowo rozporządzenie Rady (WE) nr 1466/97 z dnia 7 lipca 1997 r. w sprawie wzmocnienia nadzoru pozycji budżetowych oraz nadzoru i koordynacji polityk gospodarczych [3], rozporządzenie Rady (WE) nr 1467/97 z dnia 7 lipca 1997 r. w sprawie przyspieszenia i wyjaśnienia procedury nadmiernego deficytu [4] oraz rezolucję Rady Europejskiej z dnia 17 czerwca 1997 r. w sprawie paktu stabilności i wzrostu [5].

Państwa członkowskie powinny energicznie wdrażać strategie konsolidacji budżetowej zgodnie z stabilności i wzrostu (PSW), a zwłaszcza zalecenia wystosowane do państw członkowskich w ramach procedury nadmiernego deficytu i w protokołach ustaleń w przypadku uzyskania wsparcia bilansu płatniczego.

stabilności i wzrostu opiera się na do zapewnienia dobrego stanu finansów państwa jako środka służącego umocnieniu warunków stabilności cen oraz silnego, trwałego wzrostu gospodarczego, sprzyjającego tworzeniu nowych miejsc pracy.

stabilności i wzrostu („”) ma na celu zapewnienie dyscypliny budżetowej w całej Unii oraz ustala ramy zapobiegania nadmiernemu deficytowi sektora instytucji rządowych i samorządowych oraz jego korygowania.

Planowanie budżetowe na szczeblu krajowym może być zgodne zarówno z częścią zapobiegawczą, jak i naprawczą stabilności i wzrostu () wyłącznie wtedy, gdy w planowaniu tym przyjmie się perspektywę wieloletnią i będzie się dążyć w szczególności do osiągnięcia średniookresowych celów budżetowych.

Specjalny Koordynator pełni funkcje przewidziane w pkt. 13 Stabilizacji z dnia 10 czerwca 1999 r.

Specjalny Koordynator pełni funkcje przewidziane w pkt 13 Stabilizacji z dnia 10 czerwca 1999 r.

Specjalny Koordynator pełni funkcje przewidziane w pkt 13 stabilizacji z dnia 10 czerwca 1999 r.

W omawianym okresie, konkurencja na przedmiotowym rynku okazała się na tyle silna, aby skłonić grupę Tirrenia do wzięcia udziału w , co wyklucza uznanie kryterium konieczności przedmiotowej pomocy z punktu widzenia zapewnienia świadczenia usług publicznych.

Regresje liniowe wartości rzeczywistych (nact, Mact, Pact) i wartości odniesienia (nref, Mref, Pref) przeprowadza się zarówno dla WHTC, jak i WHSC.

Regresje liniowe wartości rzeczywistych (nact, Mact, Pact) i wartości odniesienia (nref, Mref, Pref) przeprowadza się zarówno dla WHTC, jak i WHSC.

W przyjętym we wrześniu 2008 roku Europejskim o imigracji i azylu Rada Europejska uroczyście przypomniała, że każdy prześladowany cudzoziemiec ma prawo otrzymać pomoc i ochronę na terytorium Unii Europejskiej na mocy Konwencji genewskiej z dnia 28 lipca 1951 r. dotyczącej statusu uchodźców, zmienionej protokołem z Nowego Jorku z dnia 31 stycznia 1967 r., i innych stosownych traktatów.

W przyjętym we wrześniu 2008 roku Europejskim o imigracji i azylu Rada Europejska uroczyście przypomniała, że każdy prześladowany cudzoziemiec ma prawo otrzymać pomoc i ochronę na terytorium Unii Europejskiej na mocy Konwencji genewskiej z dnia 28 lipca 1951 r. dotyczącej statusu uchodźców, zmienionej protokołem z Nowego Jorku z dnia 31 stycznia 1967 r., i innych stosownych traktatów.

W przyjętym w dniach 15–16 października 2008 r. Europejskim o imigracji i azylu Rada Europejska stwierdziła, że pomiędzy państwami członkowskimi istnieją znaczne różnice w zakresie udzielania ochrony i jej form, oraz wezwała do zakończenia procesu utworzenia wspólnego europejskiego systemu azylowego, przewidzianego w programie haskim, a co za tym idzie, zapewnienia wyższego poziomu ochrony.

W Europejskim o migracji i azylu przyjętym w dniu 16 października 2008 r. Rada Europejska odnotowała znaczne różnice, jakie utrzymują się między poszczególnymi państwami członkowskimi w zakresie udzielania ochrony oraz wezwała do nowych inicjatyw, w tym do przedłożenia wniosku dotyczącego ustanowienia jednolitej procedury azylowej obejmującej wspólne gwarancje, aby dopełnić proces ustanawiania wspólnego europejskiego systemu azylowego przewidzianego w programie haskim.

Europejski o imigracji i azylu, przyjęty przez Radę Europejską w dniu 16 października 2008 r., wyraża zobowiązanie Unii i jej państw członkowskich do prowadzenia sprawiedliwej, skutecznej i spójnej polityki w celu podejmowania wyzwań i wykorzystywania szans w zakresie migracji.

W Europejskim o imigracji i azylu, zatwierdzonym przez Radę Europejską zebraną w dniach 15–16 października 2008 r., wezwano do ukończenia procesu tworzenia wspólnego europejskiego systemu azylowego poprzez ustanowienie jednolitej procedury obejmującej wspólne gwarancje i jednolity status dla uchodźców oraz osób kwalifikujących się do otrzymania ochrony uzupełniającej.

W szczególności przekroczenie to nie wynika z nadzwyczajnego wydarzenia w rozumieniu Traktatu oraz na rzecz stabilności i wzrostu.

skupia się na trzech dziedzinach: zatrudnieniu, integracji i postępie społecznym; edukacji, kształceniu zawodowym i mobilności; godzeniu życia rodzinnego i zawodowego.

na Stabilności i Wzrostu nakłada na Państwa Członkowskie obowiązek przestrzegania średniookresowego celu pozycji budżetowych „bliskich równowadze lub nadwyżce” (CTBOIS).