kontrolę bezpieczeństwa osób przeprowadzaną w portach i na lotniskach przez właściwe organy na mocy prawa każdego Państwa Członkowskiego przez funkcjonariuszy portu lub lub przewoźników, pod warunkiem że kontrola tego typu przeprowadzana jest również w stosunku do osób podróżujących po terytorium danego Państwa Członkowskiego;

Jeśli chodzi o stosowanie tej zasady w odniesieniu do finansowania portów lotniczych zob. rozdział Wytycznych Urzędu dotyczących pomocy państwa w sprawie finansowania portów lotniczych i pomocy państwa na rozpoczęcie działalności dla przedsiębiorstw lotniczych oferujących przeloty z regionalnych (Dz.U. L 62 z 6.3.2008, s. 30, Suplement EOG nr 12 z 6.3.2008, s. 3). Rozdział ten odpowiada wytycznym wspólnotowym dotyczącym finansowania portów lotniczych i pomocy na rozpoczęcie działalności dla przedsiębiorstw lotniczych oferujących przeloty z regionalnych portów lotniczych (Dz.U. C 312 z 9.12.2005, pkt 42-52, s. 1).

32004 L 0036: dyrektywa 2004/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie bezpieczeństwa statków powietrznych państwa trzeciego korzystających z Wspólnoty (Dz.U. L 143 z 30.4.2004, str. 76).

32004 R 1138: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1138/2004 z dnia 21 czerwca 2004 r. ustanawiające wspólną definicję części krytycznych stref zastrzeżonych w (Dz.U. L 221 z 22.6.2004, str. 6).”.

32008 R 0351: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 351/2008 z dnia 16 kwietnia 2008 r. wdrażające dyrektywę 2004/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie priorytetowego traktowania kontroli na ziemi statków powietrznych korzystających z Wspólnoty (Dz.U. L 109 z 19.4.2008, s. 7).”.

Dyrektywa Rady 96/67/WE z dnia 15 października 1996 r. w sprawie dostępu do rynku usług obsługi naziemnej w Wspólnoty (Dz.U. L 272 z 25.10.1996), włączone do pkt 64c załącznika XIII Porozumienia EOG decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr 79/2000 z dnia 2 października 2000 r. (Dz.U. L 315 z 14.12.2000, str. 20 oraz Suplement EOG nr 59 z 14.12.2000).

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 95/93 z dnia 18 stycznia 1993 r. w sprawie wspólnych zasad przydzielania czasu na start lub lądowanie w Wspólnoty (Dz.U. L 14 z 22.1.1993), włączone do pkt 64b załącznika XIII Porozumienia EOG decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr 154/2004 (Dz.U. L 102 z 21.4.2005, str. 33 oraz Suplement EOG nr 20 z 21.4.2005).

W tym kontekście zasady pomocy państwa w sektorze transportu lotniczego odnoszą się już w szczególności do zasad ram UOIG (zob. pkt. 67 oraz przypis 2 do komunikatu Komisji z dnia 9 grudnia 2005 r.„Wytyczne wspólnotowe dotyczące finansowania portów lotniczych i pomocy państwa na rozpoczęcie działalności dla przedsiębiorstw lotniczych oferujących przeloty z regionalnych ”; Dz.U. C 312 z 9.12.2005, s.1).

Wytyczne wspólnotowe dotyczące finansowania portów lotniczych i pomocy państwa na rozpoczęcie działalności dla przedsiębiorstw lotniczych oferujących przeloty z regionalnych (Dz.U. C 312 z 9.12.2005, s. 1).

Jeśli chodzi o stosowanie tej zasady w odniesieniu do finansowania portów lotniczych zob. rozdział Wytycznych Urzędu dotyczących pomocy państwa w sprawie finansowania portów lotniczych i pomocy państwa na rozpoczęcie działalności dla przedsiębiorstw lotniczych oferujących przeloty z regionalnych portów lotniczych (Dz.U. L 62 z 6.3.2008, s. 30, Suplement EOG nr 12 z 6.3.2008, s. 3). Rozdział ten odpowiada wytycznym wspólnotowym dotyczącym finansowania portów lotniczych i pomocy na rozpoczęcie działalności dla przedsiębiorstw lotniczych oferujących przeloty z regionalnych (Dz.U. C 312 z 9.12.2005, pkt 42-52, s. 1).

Po poinformowaniu Komisji oraz zgodnie z prawem wspólnotowym państwa członkowskie mogą zezwolić zarządzającemu portem lotniczym na zastosowanie wspólnego i przejrzystego systemu opłat w portach lotniczych obsługujących to samo miasto lub konurbację, pod warunkiem, że w każdym z tych przestrzegane są wymagania dotyczące przejrzystości, o których mowa w art. 7.

BTS utrzymuje ponadto, że – jak powszechnie wiadomo – prywatne zazwyczaj oferują zniżki przewoźnikom lotniczym, licząc na zwiększenie rentowności.

[Nazwa przewoźnika lotniczego] może zostać wyznaczony jako »przewoźnik ładunków lotniczych lub poczty prowadzący przewozy z państwa trzeciego do Unii« (ACC3) po przedłożeniu sprawozdania zatwierdzającego unijne środki ochrony właściwemu organowi państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub Islandii, Norwegii bądź Szwajcarii i po zaakceptowaniu tego sprawozdania przez ten organ, oraz po wprowadzeniu danych przewoźnika ACC3 do unijnej bazy danych zarejestrowanych agentów i znanych nadawców.

Pkt 6.8.1.1 rozporządzenia UE nr 185/2010: Każdy przewoźnik lotniczy przywożący ładunek lub pocztę z portu lotniczego w państwie trzecim niewymienionym w dodatku 6-F w celu transferu, tranzytu lub rozładunku w dowolnym porcie lotniczym objętym zakresem rozporządzenia (WE) nr 300/2008 zostaje wyznaczony jako »przewoźnik ładunków lotniczych lub poczty lotniczej prowadzący przewozy z państwa trzeciego do Unii« (ACC3).

Każdy przewoźnik lotniczy przywożący ładunek lub pocztę z portu lotniczego w państwie trzecim niewymienionym w dodatku 6-F w celu transferu, tranzytu lub rozładunku w dowolnym porcie lotniczym objętym zakresem rozporządzenia nr (WE) nr 300/2008 zostaje wyznaczony jako „przewoźnik ładunków lotniczych lub poczty lotniczej prowadzący przewozy z państwa trzeciego do Unii” (ACC3):

Każdy przewoźnik lotniczy przywożący ładunek lub pocztę z portu lotniczego w państwie trzecim niewymienionego w dodatku 6-F w celu transferu, tranzytu lub rozładunku w dowolnym porcie lotniczym objętym zakresem rozporządzenia nr (WE) 300/2008 zostaje wyznaczony jako »przewoźnik ładunków lotniczych lub poczty lotniczej prowadzący przewozy z państwa trzeciego do Unii« (ACC3):

regionalne : pomoc jest wypłacana w odniesieniu do tras łączących regionalny port lotniczy kategorii C i D z innym portem lotniczym na obszarze objętym Porozumieniem EOG.

W opinii natychmiastowa budowa nowego pasa południowego w porcie lotniczym w Lipsku była zatem niezbędna.

jeżeli marynarze wjeżdżają na terytorium państwa członkowskiego przez port państwa członkowskiego, właściwe organy w porcie państwa członkowskiego informują właściwe organy w porcie lotniczym państwa członkowskiego będącym punktem wjazdu o wynikach weryfikacji, przesyłając faksem, pocztą elektroniczną lub inną drogą należycie wypełniony formularz dotyczący marynarzy podlegających obowiązkowi wizowemu podróżujących tranzytem (przedstawiony w części 2) oraz wskazują, czy wiza może zasadniczo zostać wydana na granicy.

Zdaniem Komisji powyższy związek może oznaczać pewne trudności, ponieważ rozporządzenie (WE) nr 793/2004 [52] („rozporządzenie UE w sprawie czasu na start i lądowanie”) (art. 4) stanowi w tym kontekście, co następuje: „Państwo członkowskie odpowiedzialne za port lotniczy z organizacją rozkładów lub port koordynowany zapewnia: a) że w z organizacją rozkładów, organizator rozkładów działa na podstawie niniejszego rozporządzenia w sposób niezależny, neutralny, niedyskryminacyjny i przejrzysty; b) niezależność koordynatora w koordynowanym porcie lotniczym poprzez czynnościowe oddzielenie koordynatora od każdej innej zainteresowanej strony.