zapewnienie, że polityki rynku pracy oraz systemy świadczeń socjalnych zapobiegają utracie kwalifikacji oraz wspierają jakość pracy, poprzez poprawę zachęty do pracy oraz wspieranie stałej integracji i postępu osób nieaktywnych i bezrobotnych na rynku pracy; zwrócenie uwagi na wzrastającą liczbę ludzi domagających się świadczeń z tytułu choroby lub niepełnosprawności, oraz zwrócenie szczególnej uwagi na samotnych rodziców oraz ludzi mieszkających na opustoszałych obszarach,

Ponadto w trakcie realizacji krajowego programu reform Łotwa powinna skoncentrować się na: przyspieszeniu tempa na rzecz tworzenia punktów kontaktowych, w których można dopełnić wszystkich formalności administracyjnych związanych z zatrudnieniem pierwszego pracownika; upowszechnianiu edukacji z zakresu przedsiębiorczości; realizacji polityki rynku pracy oraz zwiększaniu dostępności opieki nad dziećmi.

Ponadto w trakcie realizacji krajowego programu reform Łotwa powinna skupić się na: dalszej poprawie otoczenia regulacyjnego, głównie poprzez wyraźnie sformułowaną politykę dążenia do lepszych uregulowań prawnych; realizacji polityki rynku pracy oraz zwiększaniu dostępności opieki nad dziećmi.

Model flexicurity obejmuje przemyślane połączenie elastycznych i pewnych warunków umów, kompleksowych strategii w zakresie uczenia się przez całe życie, skutecznych, polityk rynku pracy oraz nowoczesnych, odpowiednich i trwałych systemów ochrony socjalnej.

Osiągnięto pewien postęp w realizacji w ramach polityki konkurencji, polityki rynku pracy oraz polityki edukacyjnej.

W trakcie realizacji krajowego programu reform Estonia powinna skoncentrować się na: jaśniejszym określeniu priorytetów i zacieśnieniu współpracy międzyresortowej w zakresie skutecznego wykorzystania środków na badania i rozwój oraz innowacje; zwiększeniu starań mających na celu przekształcanie osiągnięć w dziedzinie badań i rozwoju w konkretne innowacyjne usługi lub produkty; zachęcaniu do zacieśnienia współpracy między uczelniami wyższymi a przedsiębiorstwami; dynamicznym wprowadzaniu w życie planowanej proaktywnej polityki konkurencji; zapewnianiu większej elastyczności rynku pracy przez dalszą nowelizację przepisów prawa pracy; zintensyfikowaniu aktywnej polityki rynku pracy oraz dalszym umożliwianiu podnoszenia poziomu kwalifikacji siły roboczej przez przyspieszenie tempa reform szkolnictwa i systemu uczenia się przez całe życie.

Sprostanie wyzwaniom z rynkiem pracy wymagać będzie od Grecji bardziej intensywnych starań politycznych, w szczególności w zakresie polityk dotyczących rynku pracy oraz zmierzających do rozwiązania problemu pracy nierejestrowanej.

W następujących dziedzinach wymienionych w polskim programie reform niezbędne są jak najpilniejsze działania: konsolidacja finansów publicznych; zwiększenie konkurencji w sektorach sieciowych; wzmożona w dziedzinie badań i rozwoju oraz podniesienie jej jakości; intensywniejsze i skuteczniejsze wdrażanie polityki rynku pracy; rozwój kapitału ludzkiego oraz rozbudowanie systemu zachęt do podejmowania pracy.

umacniać politykę rynku pracy, by umożliwić grupom będącym w niekorzystnym położeniu na rynku pracy poprawę ich sytuacji; ograniczyć utrzymujące się nierówności między regionami w dziedzinie zatrudnienia,

dalsze wzmacnianie oraz lepsze ukierunkowanie polityki rynku pracy w celu poprawienia sytuacji na rynku pracy, w szczególności w odniesieniu do osób znajdujących się w niekorzystnej sytuacji oraz do regionów geograficznych w mniej korzystnym położeniu,

Biorą one również pod uwagę zachowanie lub zwiększenie zasięgu i skuteczności służb zatrudnienia i polityki rynku pracy w celu walki z bezrobociem, z naciskiem na ludzi młodych, oraz podejmowania w związku ze społecznymi konsekwencjami kryzysu i promowania włączenia społecznego.

Opracowanie i wdrożenie polityki w zakresie rynku pracy w ścisłej współpracy z lokalną społecznością przedsiębiorców w celu zwiększenia skuteczności mechanizmów równoważenia podaży z popytem na rynku pracy oraz zwiększenia odsetka wykwalifikowanej siły roboczej.

podjęcie bardziej intensywnych działań w celu podniesienia poziomu i skuteczności polityk rynku pracy, tak aby objąć większą ilość osób nieaktywnych i bezrobotnych,

W następujących obszarach polityki, wymienionych w polskim krajowym programie reform, niezbędne są jak najpilniejsze działania: większe zaangażowanie w zapewnienie stabilności finansów publicznych w długim okresie; energiczne działania na rzecz ulepszania przepisów i propagowania otwierania rynków w sektorach sieciowych; wdrożenie reform w dziedzinie badań i rozwoju, dalsze środki przeciwdziałające niskiemu wskaźnikowi zatrudnienia starszych pracowników; lepsze ukierunkowanie polityki rynku pracy na grupy najbardziej narażone; oraz wdrożenie strategii uczenia się przez całe życie.

monitorowanie wpływu ostatnich reform polityk rynku pracy na bezrobocie strukturalne oraz regionalne nierówności; podjęcie specjalnych środków w celu ułatwienia aktywacji i integracji młodych ludzi w niekorzystnym położeniu, ludzi niepełnosprawnych i imigrantów,

Reakcja polityczna była bardziej zróżnicowana w odniesieniu do polityki budżetowej i reform strukturalnych mających na celu ułatwienie dostosowania rynku pracy (w szczególności polityki dotyczącej rynku pracy), które mogłoby okazać się pomocne w ograniczeniu inflacji i inflacji wynagrodzeń.

kontynuować działania zmierzające do zmniejszenia dysproporcji regionalnych pod względem zatrudnienia poprzez opracowanie ogólnej strategii gospodarczej, obejmującej politykę rynku pracy, ułatwianie powrotu na rynek pracy i edukację.

Obecne spowolnienie gospodarcze będzie jednak prowadzić do zwiększenia bezrobocia; polityka dotycząca rynku pracy nabiera zatem istotnego znaczenia.

Istnieją duże możliwości pod względem wspierania przemian na rynku pracy, w tym przez udoskonalenie kształcenia ogólnego i zawodowego, podwyższanie kwalifikacji siły roboczej i zwiększenie efektywności polityki rynku pracy, między innymi poprzez wykorzystanie wsparcia Europejskiego Funduszu Społecznego.

zachęcenie większej liczby ludzi do wejścia i pozostania na rynku pracy: umożliwienie podjęcia pracy każdemu, między innymi poprzez tworzenie zrozumiałych strategii aktywnego starzenia się, poprzez dalszy rozwój polityk w celu poprawy udziału w rynku pracy; poprzez umocnienie polityk rynku pracy, przy pomocy spersonalizowanych usług dla wszystkich szukających zatrudnienia, poprzez prowadzenie polityk opłacalności pracy w drodze bodźców finansowych i innych niż finansowe,