Produkt objęty postępowaniem oraz kineskopy do odbiorników telewizji kolorowej, produkowane i sprzedawane na odpowiednich rynkach krajowych w ChRL, Korei, Tajlandii i Malezji, która była również jako kraj analogiczny, a także produkowane i sprzedawane na terenie Wspólnoty przez przemysł wspólnotowy, posiadają takie same podstawowe właściwości fizyczne i techniczne oraz takie samo zastosowanie.

Dlatego też nie można mówić, że port lotniczy w Lipsku wyeliminował konkurentów DHL, ani też że DHL było na warunkach preferencyjnych.

Rada Europejska na posiedzeniu w Brukseli w dniach 4 i 5 listopada 2004 r. wezwała do opracowania skutecznej polityki wydalania i repatriacji, opartej na wspólnych normach, aby osoby, które mają być wydalone, były w sposób ludzki oraz z pełnym poszanowaniem ich praw podstawowych i godności.

Decyzja 2011/278/UE nie przewiduje dostosowania, którego pragną dokonać Niemcy na podstawie art. 9 ust. 5 niemieckiej ustawy o handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych – TEHG z dnia 28 lipca 2011 r. Do 2012 r. przydział bezpłatnych uprawnień do emisji był zorganizowany na poziomie krajowym, ale od 2013 r. prawodawca celowo ustanowił w pełni zharmonizowane zasady przydzielania instalacjom bezpłatnych uprawnień, tak aby wszystkie instalacje były w ten sam sposób.

Zdaniem władz austriackich wszyscy oferenci uczestniczący w procedurze byli w jednakowy sposób.

Należy tu zaznaczyć, że LMP nie jest jedynym dwuskładnikowym rodzajem PSF – istnieją liczne inne dwuskładnikowe rodzaje PSF, które do tej pory w ramach postępowania antydumpingowego zawsze były jako jeden produkt.

W odpowiedzi na argument, iż Investbx obniżyłby płynność, władze Zjednoczonego Królestwa stwierdzają, że choć „przy technologii rynkowej 25 lat temu nie było możliwości utrzymania zróżnicowanych geograficznie rynków, ponieważ zaoferowanie tej samej akcji na różnych rynkach było jako fragmentacja płynności rynkowej.

W przypadku braku takiej decyzji do dnia 1 stycznia 2015 r. instytucje mogą nadal ekspozycje wobec podmiotów, o których mowa w ust. 3, jako ekspozycje wobec instytucji, o ile odpowiednie właściwe organy uznały państwo trzecie jako kwalifikujące się do przedmiotowej metody ujmowania przed dniem 1 stycznia 2014 r.

Jeżeli właściwe organy podlegające jurysdykcji państwa trzeciego, które stosują środki nadzorcze i regulacyjne co najmniej równoważne ze środkami stosowanymi w Unii, ekspozycje wobec podmiotów sektora publicznego zgodnie z ust. 1 lub 2, instytucje mogą ważyć ryzykiem ekspozycje wobec tych podmiotów sektora publicznego w ten sam sposób.

Na użytek niniejszego rozporządzenia instytucje ekspozycje wobec firm inwestycyjnych z państwa trzeciego oraz ekspozycje wobec instytucji kredytowych z państwa trzeciego a także ekspozycje wobec izb rozliczeniowych i giełd z państwa trzeciego jako ekspozycje wobec instytucji wyłącznie wtedy, gdy państwo trzecie stosuje ostrożnościowe wymogi nadzorcze i regulacyjne wobec tego podmiotu, które są co najmniej równoważne z takimi wymogami stosowanymi w Unii.

Instytucja może ekspozycję wobec kontrahenta, która wynika z umowy z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu, na mocy której instytucja kupiła od kontrahenta niemające charakteru dodatkowego, niezależne zastawy hipoteczne na nieruchomości stron trzecich, jako kilka indywidualnych ekspozycji wobec każdej z tych stron trzecich, pod warunkiem że spełnione są wszystkie następujące warunki:

Jeżeli właściwe organy kraju trzeciego, których rozwiązania nadzorcze i regulacyjne są co najmniej równoważne rozwiązaniom stosowanym we Wspólnocie ekspozycje wobec pozarządowych podmiotów sektora publicznego jak ekspozycje wobec instytucji, wówczas Państwa Członkowskie mogą zezwolić swoim instytucjom kredytowym na ważenie ryzyka ekspozycji wobec takich podmiotów sektora publicznego w ten sam sposób.

Jeżeli właściwe organy kraju trzeciego, których ustalenia nadzorcze i regulacyjne są co najmniej równoważne ustaleniom stosowanym we Wspólnocie, ekspozycje wobec samorządów terytorialnych jak ekspozycje wobec rządu centralnego, wówczas Państwa Członkowskie mogą zezwolić swoim instytucjom kredytowym na ważenie ryzyka ekspozycji wobec takich samorządów terytorialnych w ten sam sposób.

Jeżeli właściwe organy podlegające jurysdykcji państwa trzeciego, które stosuje środki nadzorcze i regulacyjne co najmniej równoważne ze środkami stosowanymi w Unii, ekspozycje wobec samorządów regionalnych lub władz lokalnych jako ekspozycje wobec ich rządu centralnego i nie istnieje różnica w zakresie ryzyka między tymi ekspozycjami z powodu szczególnych uprawnień w zakresie zasilania własnego budżetu samorządów regionalnych lub władz lokalnych oraz szczególnych środków instytucjonalnych mających na celu ograniczenie ryzyka niewykonania zobowiązania, instytucje mogą ważyć ryzykiem ekspozycje wobec tych samorządów regionalnych i władz lokalnych w taki sam sposób.

ekspozycje inne niż ekspozycje wymienione w lit. b) i c) wobec tego kontrahenta centralnego jako ekspozycje wobec przedsiębiorstwa zgodnie z metodą standardową dotyczącą ryzyka kredytowego określoną w rozdziale 2.

Do celów ustalenia hipotetycznych punktów emerytalnych stanowiących podstawę rent wdowich w przypadkach, w których współmałżonek zmarł w dniu 1 stycznia 2003 r. lub później – jeżeli nie jest spełniony wymóg szwedzkich przepisów o punktach emerytalnych mówiący o przynajmniej dwóch z czterech lat kalendarzowych bezpośrednio poprzedzających śmierć ubezpieczonego (okres odniesienia), a okresy ubezpieczenia w okresie odniesienia zostały ukończone w innym państwie członkowskim, należy lata te tak, jakby były oparte na tych samych punktach emerytalnych co rok w Szwecji.

Podczas sprawdzania niepowtarzalności oznaczenia zapis małymi literami będzie tak, jakby były to wielkie litery.

Podczas sprawdzania niepowtarzalności oznaczenia zapis małymi literami będzie tak, jakby były to wielkie litery.

Do celów niniejszego załącznika opcje na towary lub na towarowe transakcje pochodne należy tak, jakby były pozycjami równymi co do wartości kwotom bazowym opcji, pomnożonym przez jej współczynnik delta.

płatności kartami są w niniejszym rozporządzeniu tak, jakby były transakcjami inicjowanymi przez płatnika, mimo iż transakcję inicjuje odbiorca.