Niezgodność między skrętem koła kierownicy a kół.

Sprzęt ECDIS śródlądowego zaprojektowany do pracy w trybie nawigacyjnym spełnia wymogi zawarte w niniejszych specyfikacjach technicznych i normach dotyczących radarowego wyposażenia nawigacyjnego oraz wskaźników , co jest potwierdzane poprzez badania zgodności.

W przypadku L-kwasu winowego ten następuje w prawo, podczas gdy w przypadku D-kwasu winnego w lewo.

Przeznaczenie wskaźnika Wskaźnik skrętu przeznaczony jest do wspomagania nawigacji radarowej oraz do mierzenia i wskazywania stopnia obrotu statku w kierunku lewej lub prawej burty. Artykuł 1.03 Badanie przed dopuszczeniem

Podczas badania zginania przy symulowane są siły boczne działające na koło podczas jazdy po łuku.

jeżeli wskaźnik jest wyłączony; lub

kierunek skrętu statku jest zgodny ze wskazaniami wskaźnika , a pozycja zero w kierunku naprzód jest poprawna;

Kierunkowskazy: sygnalizowanie , gdy jest to konieczne, poprawnie i w odpowiednim czasie; właściwe wskazywanie kierunku; podjęcie stosownych działań wobec sygnalizowania skrętu przez innych użytkowników dróg;

Sprzęganie i rozłączanie sprzęgu musi być możliwe przy kątach dochodzących do 50° w poziomie zarówno w prawo, jak i w lewo, do 10° w pionie zarówno w górę jak i w dół w przypadku przyczep, do 6° w pionie zarówno w górę jak i w dół w przypadku przyczep z osią centralną oraz do 7° przy osiowym w obydwu kierunkach, tzn. musi być możliwe sprzęganie przyczepy w wymienionych położeniach kątowych pomiędzy pojazdem ciągnącym a dyszlem bez konieczności udziału dodatkowych osób.

Dynamiczne odchylenie orientacji mapy przy wskaźniku wynoszącym mniej niż ± 60 stopni/min jest mniejsze niż ± 3 stopnie.

Wskaźniki muszą spełniać wymogi dyrektywy 2004/108/WE [2] Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 2004 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do kompatybilności elektromagnetycznej oraz uchylającej dyrektywę 89/336/EWG.

Radarowy sprzęt nawigacyjny i wskaźniki muszą spełniać wymogi określone w części I i części II załącznika IX.

Od momentu włączenia wskaźnik musi być w pełni operacyjny w ciągu 4 minut i powinien funkcjonować w wymaganych granicach tolerancji dla precyzji wskazań.

Wskaźnik musi być umiejscowiony przed sternikiem i w jego polu widzenia.

Wskaźnik musi być obojętny na pola magnetyczne występujące zazwyczaj na pokładzie statku.

Wskaźniki muszą być odpowiednie do użytkowania na pokładach statków żeglugi śródlądowej.

Wszystkie źródła zasilania pokładowego dla sprzętu radarowego i wskaźników muszą być wyposażone w odrębne przypisane im urządzenia bezpieczeństwa i, jeśli to możliwe, być bezusterkowe.

Tor wznoszenia po starcie samolotów o dwóch silnikach lub większej ich ilości jest określany w taki sposób, aby samolot zachowywał przewyższenie nad wszystkimi przeszkodami w odległości pionowej co najmniej 50 stóp lub w odległości poziomej co najmniej 90 m powiększonej o współczynnik 0,125 × D, gdzie D oznacza odległość poziomą pokonaną przez samolot od końca rozporządzalnej długości startu (TODA) lub od końca długości startu, jeżeli zakłada się wykonanie przed końcem TODA, z wyjątkiem przepisów określonych w lit. b) i c).

Praktyczny tor wznoszenia po starcie jest określany tak, by samolot zachowywał przewyższenie nad przeszkodami co najmniej 35 stóp lub w odległości poziomej co najmniej 90 m powiększonej o współczynnik 0,125 × D, gdzie D oznacza odległość poziomą pokonaną przez samolot od końca rozporządzalnej długości startu (take-off distance available, TODA) lub od końca długości startu, jeżeli zakłada się wykonanie przed końcem TODA.

Brak ograniczników lub ograniczniki nie działają.