w przypadku gdy operator uzna, że unieszkodliwiania odpadów nie należy do kategorii A, wystarczające informacje dla uzasadnienia tej opinii, w tym wskazanie możliwych zagrożeń wystąpienia wypadków;

W przypadku gdy Państwo Członkowskie, na terytorium którego zlokalizowany jest unieszkodliwiania odpadów zdaje sobie sprawę, że działanie obiektu unieszkodliwiania odpadów kategorii A może wywierać istotne niekorzystne skutki dla środowiska innego Państwa Członkowskiego oraz powodować jakiekolwiek zagrożenie dla zdrowia ludzkiego w innym Państwie Członkowskim lub w przypadku gdy Państwo Członkowskie, które może w taki sposób zostać dotknięte tak zażąda, Państwo Członkowskie, na terytorium którego przedłożony został wniosek o zezwolenie na podstawie art. 7, przesyła informacje uzyskane na podstawie tego artykułu do tego innego Państwa Członkowskiego w tym samym czasie, kiedy udostępnia te informacje swoim obywatelom.

Niniejszy artykuł ma zastosowanie do obiektów unieszkodliwiania odpadów kategorii A, z wyjątkiem unieszkodliwiania odpadów objętych dyrektywą 96/82/WE.

Przed rozpoczęciem operacji składowania, a następnie w regularnych odstępach czasu, które mają być określone przez Państwa Członkowskie, w tym w fazie po zamknięciu, właściwy organ przeprowadza kontrolę każdego unieszkodliwiania odpadów objętego art. 7, tak aby zapewnić że przestrzega on odpowiednich warunków zezwolenia.

odprowadzanie i oczyszczanie skażonej wody i odcieku, zebranych z unieszkodliwiania odpadów aż do uzyskania standardu wymaganego do ich zrzutu.

prawdopodobne oddziaływanie unieszkodliwiania odpadów na środowisko i zdrowie człowieka;

prawdopodobnego wpływu unieszkodliwiania odpadów na środowisko, biorąc pod uwagę w szczególności kategorię obiektu unieszkodliwiania odpadów, właściwości odpadów oraz przyszłe zastosowanie zrekultywowanego gruntu;

Działalność unieszkodliwiania odpadów istniejących w chwili transpozycji niniejszej dyrektywy powinna zostać uregulowana w celu podjęcia środków niezbędnych do ich dostosowania do wymagań niniejszej dyrektywy w określonych ramach czasowych.

w przypadku gdy uznaje się, że unieszkodliwiania odpadów należy do kategorii A, dokument wykazujący, że polityka zapobiegania poważnym wypadkom, wprowadzający ją w życie system zarządzania bezpieczeństwem oraz wewnętrzny plan awaryjny zostaną wprowadzone w życie zgodnie z art. 6 ust. 3,

Należy określić czas monitorowania i kontroli obiektów unieszkodliwiania odpadów kategorii A po ich zamknięciu, proporcjonalnie do ryzyka wywoływanego przez dany unieszkodliwiania odpadów w sposób podobny do tego, który jest wymagany dyrektywą 1999/31/WE.

Gospodarowanie takimi odpadami powinno podlegać przepisom dyrektywy 75/442/EWG lub dyrektywy Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów, lub wszelkim innym właściwym przepisom wspólnotowym, tak jak ma to miejsce w przypadku odpadów powstałych na terenie poszukiwania, wydobywania lub przetwarzania, które przetransportowano do miejsca nie będącego unieszkodliwiania odpadów w rozumieniu niniejszej dyrektywy.

Ponadto właściwe organy powinny upewnić się, że operatorzy stosują odpowiednie zasady dotyczące budowy i utrzymania nowego obiektu unieszkodliwiania odpadów lub każdego rozszerzenia, lub zmiany istniejącego unieszkodliwiania odpadów, w tym w fazie poeksploatacyjnej.

„odciek” oznacza wodę przesączającą się przez składowane odpady i emitowaną z lub powstrzymywaną z unieszkodliwiania odpadów, w tym zanieczyszczoną wodę pochodzącą z drenażu, która może mieć niekorzystny skutek dla środowiska, jeżeli nie jest w odpowiedni sposób oczyszczona;

topografię miejsca lokalizacji unieszkodliwiania odpadów, w tym elementy tamujące;

Bez uszczerbku dla innych przepisów wspólnotowych, w szczególności dyrektyw 92/91/EWG i 92/104/EWG, Państwa Członkowskie zapewniają, aby ryzyka wystąpienia poważnych wypadków były rozpoznane, oraz aby niezbędne elementy zostały wprowadzone do projektu, budowy, działania i konserwacji, zamknięcia i fazy po zamknięciu unieszkodliwiania odpadów w celu zapobiegania takim wypadkom oraz w celu ograniczenia ich niekorzystnych konsekwencji dla zdrowia ludzkiego lub środowiska, w tym wpływów transgranicznych.

Należy ustanowić procedury monitorowania unieszkodliwiania odpadów w czasie ich eksploatacji i nadzoru poeksploatacyjnego.

Ocena skutków utraty spójności konstrukcji obejmuje bezpośrednie oddziaływanie jakichkolwiek materiałów transportowanych z unieszkodliwiania odpadów w wyniku awarii oraz skutki krótko- i długotrwałe.

Jeżeli państwa członkowskie zapisują na swoich rachunkach ustanowionych na mocy art. 3 ust. 1, 2 i 3 emisje dwutlenku węgla (CO2) z produktów z pozyskanego drewna w unieszkodliwiania odpadów stałych, rozliczanie odbywa się zgodnie z metodą natychmiastowego utleniania.

Jeśli to możliwe, przy pomocy tabeli znajdującej się w załączniku proszę podać szacunkową liczbę unieszkodliwiania odpadów pochodzących z przemysłu wydobywczego znajdujących się na terytorium państwa członkowskiego.

Stosownie do tego, takie odpady nie powinny podlegać wymogom niniejszej dyrektywy, które odnoszą się wyłącznie do „ unieszkodliwiania odpadów”, z wyjątkiem wymogów określonych w przepisie szczególnym dotyczącym wyrobisk poeksploatacyjnych.