praca (z wykorzystaniem środków produkcji gospodarstwa),

praca (z wykorzystaniem środków produkcji gospodarstwa),

Osiągnięcie tego celu oznacza zniesienie wszelkiej dyskryminacji ze względu na przynależność państwową pomiędzy pracownikami państw członkowskich w zakresie zatrudnienia, wynagrodzenia i innych warunków pracy, jak również prawo tych pracowników do swobodnego przemieszczania się wewnątrz Unii w celu wykonywania pracy , z zastrzeżeniem ograniczeń uzasadnionych względami porządku publicznego, bezpieczeństwa publicznego lub zdrowia publicznego.

Do celów ustalenia współczynnika zarobków pozwalającego określić prawo do świadczeń na podstawie ustawodawstwa Zjednoczonego Królestwa za każdy tydzień pracy , który był przepracowany na podstawie ustawodawstwa innego państwa członkowskiego i który rozpoczął się w odnośnym roku podatkowym w rozumieniu ustawodawstwa Zjednoczonego Królestwa, uznaje się, że zainteresowany płacił składki jako pracownik najemny lub ma zarobki, za które opłacono składki, a podstawa tych składek była równa dwóm trzecim górnego limitu zarobków w danym roku.

„Pracownik ” to osoba wykonująca pracę w ramach „odpłatnego zatrudnienia”, czyli na podstawie wyraźnej lub dorozumianej umowy o pracę, w myśl której osoba ta otrzymuje podstawowe wynagrodzenie w wysokości niezależnej od przychodów jednostki, w której pracuje (jednostką tą może być przedsiębiorstwo, instytucja nienastawiona na zysk, organ rządowy lub gospodarstwo domowe).

Belgia: w przypadku pracowników proszę podać numer rejestracyjny pracodawcy (numéro d'entreprise/ondernemingsnummer/ Unternehmensnummer) oraz, w przypadku osób prowadzących działalność na własny rachunek, numer VAT.

W przypadku Belgii, w przypadku pracowników proszę podać numer przedsiębiorstwa pracodawcy (numéro d’entreprise/ ondernemingsnummer/Unternehmensnummer) oraz, w przypadku osób prowadzących działalność na własny rachunek, numer

Określenie to nie obejmuje jednak osób, które wykonały tę pracę w imieniu innej osoby lub przedsiębiorstwa ( siła robocza, której koszty wykazuje się w kosztach w tabeli F – pozycja 60).

Jeśli dana osoba jest zarówno „pracodawcą”, jak i „pracownikiem ”, przypisuje się ją tylko do jednej z tych grup na podstawie:

obecny lub były współmałżonek zainteresowanego spełnił odnośne warunki dotyczące składek, to – o ile w obu przypadkach obecny lub były współmałżonek wykonuje(-ywał) pracę lub pracę na własny rachunek oraz podlegał ustawodawstwu co najmniej dwóch państw członkowskich – do określenia praw przysługujących w ramach ustawodawstwa Zjednoczonego Królestwa stosuje się przepisy rozdziału 5 tytuł III niniejszego rozporządzenia.

Francuskie ustawodawstwo mające zastosowanie do osoby, która wykonuje lub uprzednio wykonywała pracę lub pracę na własny rachunek, do celu stosowania rozdziału 5 tytuł III niniejszego rozporządzenia obejmuje podstawowy(-e) system(y) emerytalny(-e) oraz uzupełniający(-e) system(y) emerytalny(-e), którym dana osoba podlegała.

ustawodawstwo państwa członkowskiego, w którym osoba ta rzeczywiście wykonuje pracę lub pracę na własny rachunek, o ile praca najemna lub praca na własny rachunek jest wykonywana tylko w jednym z państw członkowskich;

Do celów stosowania art. 62 ust. 3 rozporządzenia podstawowego właściwa instytucja państwa członkowskiego, którego ustawodawstwu zainteresowany podlegał ze względu na ostatnio wykonywaną pracę lub pracę na własny rachunek, dostarcza niezwłocznie instytucji miejsca zamieszkania, na jej wniosek, wszystkie informacje niezbędne do wyliczenia zasiłku dla bezrobotnych, które można uzyskać w państwie członkowskim, w którym się znajduje, a w szczególności dotyczących wysokości otrzymanego wynagrodzenia lub dochodów z tytułu prowadzenia działalności.”;

Do celów stosowania art. 62 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, instytucja właściwa państwa członkowskiego, którego ustawodawstwu zainteresowany podlegał ze względu na ostatnio wykonywaną pracę lub pracę na własny rachunek, dostarcza niezwłocznie instytucji miejsca zamieszkania, na jej wniosek, wszystkich informacji niezbędnych do wyliczenia zasiłku dla bezrobotnych, które można uzyskać w państwie członkowskim miejsca zamieszkania, a w szczególności dotyczących wysokości wynagrodzenia lub dochodów z tytułu prowadzenia działalności.

Pracownik przygraniczny, który przeszedł na emeryturę lub rentę inwalidzką, jest uprawniony w przypadku choroby do dalszego uzyskiwania świadczeń rzeczowych w państwie członkowskim, w którym ostatnio wykonywał pracę lub pracę na własny rachunek, w zakresie, w jakim jest to kontynuacja opieki, która została rozpoczęta w tym państwie członkowskim.

ustawodawstwo państwa członkowskiego miejsca zamieszkania, jeżeli zainteresowany wykonuje pracę lub pracę na własny rachunek w dwóch lub więcej państwach członkowskich i wykonuje część swej pracy lub prac w państwie członkowskim miejsca zamieszkania lub w przypadku, gdy osoba zainteresowana nie wykonuje pracy najemnej ani pracy na własny rachunek;

Na wniosek służb zatrudnienia państwa członkowskiego, w którym bezrobotny ostatnio wykonywał pracę lub pracę na własny rachunek, służby zatrudnienia miejsca zamieszkania przekazują odpowiednie informacje na temat rejestracji bezrobotnego i poszukiwania przez niego zatrudnienia.

Do celów stosowania art. 13 ust. 1 i 2 rozporządzenia podstawowego „znaczna część pracy najemnej lub działalności na własny rachunek” wykonywana w państwie członkowskim oznacza znaczną pod względem ilościowym część pracy lub pracy na własny rachunek wykonywanej w tym państwie członkowskim, przy czym nie musi to być koniecznie największa część tej pracy.

W przypadku gdy osoby, o których mowa w ust. 1 i 2, oraz członkowie ich rodzin mają miejsce zamieszkania w państwie członkowskim, w którym prawo do otrzymywania świadczeń rzeczowych nie jest uzależnione od spełnienia warunków ubezpieczenia ani warunków pracy lub pracy na własny rachunek, są one zobowiązane do zapłaty całkowitych kosztów świadczeń rzeczowych udzielonych w kraju miejsca ich zamieszkania.

ustawodawstwo państwa członkowskiego, w którym osoba ta rzeczywiście wykonuje pracę najemną lub pracę na własny rachunek, o ile praca lub praca na własny rachunek jest wykonywana tylko w jednym z państw członkowskich;