W świetle danych zawartych w bazie COMEXT i zweryfikowanych danych dotyczących chińskich i producentów elementów złącznych można było jednak ustalić, że znaczną część tej wielkości przywozu stanowił produkt objęty postępowaniem.

W świetle danych zawartych w bazie COMEXT i zweryfikowanych danych dotyczących chińskich i producentów elementów złącznych ustalono, że znaczną część stanowił produkt objęty postępowaniem, a więc można było uwzględnić te dane.

W związku z powyższym dostosowania dotyczące wymienionych kosztów oparto na wartości procentowej obliczonej jako różnica między łączną wartością CIF a łączną wartością ex-works wszystkich transakcji w OS przedstawionych przez trzech producentów.

Ponieważ możliwe obchodzenie środków występuje poza Unią, zgodnie z art. 13 ust. 4 rozporządzenia podstawowego zwolnienia mogą zostać przyznane , tajlandzkim i filipińskim producentom niektórych elementów złącznych ze stali nierdzewnej oraz ich części, którzy mogą wykazać, że nie są powiązani [4] z jakimkolwiek producentem objętym wymienionymi środkami [5], oraz w odniesieniu do których ustalono, że nie uczestniczą w praktykach mających na celu obejście środków antydumpingowych, określonych w art. 13 ust. 1 i 2 rozporządzenia podstawowego.

Chociaż nie złożono żadnych przekonujących propozycji co do kraju analogicznego innego niż Brazylia, Komisja zapytała znanych tajwańskich i wytwórców omawianego produktu o ich wolę dostarczenia niezbędnych informacji.

Jak wspomniano powyżej, producenci koreańscy i dysponują potencjałem, który w przypadku wygaśnięcia środków umożliwia im ponowne skierowanie na rynek wspólnotowy ogromnej wielkości wywozu.

Konkretnie, dokumenty odnoszące się do innego początkowo współpracującego producenta zostały znalezione na terenie pierwszego przedsiębiorstwa, podczas gdy to powiązanie nie zostało ujawnione przez wymienione przedsiębiorstwa.

Tylko jeden eksporter nie zgodził się z tym wyborem i zaproponował Malezję jako alternatywny kraj, lecz na późniejszym etapie stwierdził, że przedsiębiorstwa nie były zainteresowane współpracą z Komisją.

Z uwagi na fakt, że żadne przedsiębiorstwo nie podjęło współpracy w ramach dochodzenia, zaistniała konieczność określenia wielkości wywozu towarów z Malezji do Wspólnoty na podstawie dostępnych faktów zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

Zgłoszony wywóz współpracujących początkowo przedsiębiorstw reprezentował około 75 % łącznego całkowitego malezyjskiego wywozu do Unii.

To przedsiębiorstwo zostało jednak założone w 1998 r. przez tajskich właścicieli, którzy dopiero na późniejszym etapie, lecz jeszcze przed wejściem w życie środków wobec ChRL, powołali spółkę zależną w ChRL.

przedsiębiorstwa współpracujące (Indeks: 2006 = 100)

Wywóz jedynego przedsiębiorstwa współpracującego wyniósł 20–30 % całkowitego malezyjskiego wywozu do Unii w OS. Przedsiębiorstwo to rozpoczęło produkcję i wywóz produktu objętego postępowaniem do Unii dopiero pod koniec 2011 r. Nie stwierdzono praktyk związanych z przeładunkiem w odniesieniu do tego przedsiębiorstwa.

W przypadku kilku innych przedsiębiorstw za uzasadnione uznano zastosowanie art. 18 ust. 1 rozporządzenia podstawowego z powodów wyjaśnionych poniżej w motywach 32–60.

Jedno przedsiębiorstwo, które złożyło wniosek o przyznanie zwolnienia z możliwych rozszerzonych środków zgodnie z art. 13 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, przesłało odpowiedź na formularz dotyczący zwolnienia.

Jedyne przedsiębiorstwo, które złożyło wniosek o przyznanie zwolnienia zgodnie z art. 13 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, stanowiło 20–30 % całkowitego przywozu z Malezji do Unii w OS. Całkowita wielkość przywozu rowerów z Malezji do Unii została ustalona na podstawie danych z bazy Comext.

Jeżeli chodzi o Malezję, jedyne przedsiębiorstwo, które współpracowało, rozpoczęło produkcję i wywóz rowerów w 2010 r. Ponieważ żadne inne przedsiębiorstwo nie podjęło współpracy, nie można było uzyskać informacji na temat możliwego poziomu rzeczywistej produkcji produktu objętego dochodzeniem w tym państwie.

Współpracujące przedsiębiorstwa, co do których stwierdzono, że nie biorą udziału w praktykach obchodzenia środków, reprezentują 93 % wywozu do Unii.

Po przedstawieniu odpowiedzi na kwestionariusz jedno przedsiębiorstwo poinformowało Komisję o zaprzestaniu swojej działalności i w związku z tym wycofało się ze współpracy.

Jedno z przedsiębiorstw utrzymywało, że Komisja nie powinna odrzucić jego wniosku o przyznanie zwolnienia ze względu na fakt, iż koszt części chińskiego pochodzenia w stosunku do ogólnych kosztów produkcji rowerów przekraczał jedynie nieznacznie próg 60 %.