Mimo podjęcia skutecznych działań, wyraźnie gorszy scenariusz gospodarczy prowadzi – przy założeniu niezmiennego polityki – do adekwatnego pogorszenia perspektyw dla finansów publicznych, co utrudnia przeprowadzenie pełnej korekty nadmiernego deficytu do 2014 r., czego domaga się Rada w decyzji 2011/734/UE.

Zgodnie z prognozą służb Komisji z jesieni 2012 r. przewiduje się spadek realnego PKB o 6,0 % w 2012 r. i o dalsze 4,2 % w 2013 r. (w stosunku do, odpowiednio, 4,7 % i 0,0 % zakładanych w decyzji 2011/734/UE na lata 2012 i 2013), a następnie jego wzrost o 0,6 % w 2014 r.. Ten wyraźnie gorszy scenariusz gospodarczy prowadzi – przy założeniu niezmiennego polityki – do adekwatnego pogorszenia perspektyw dla finansów publicznych.

W roku 2010 r. przewiduje się umiarkowane ożywienie gospodarcze, które przyspieszy w 2011 r. Ponadto planowane przekroczenie wartości referencyjnej nie może zostać uznane za tymczasowe, ponieważ w 2010 r. przewiduje się dalszy wzrost deficytu, a w 2011 r. – przy założeniu niezmiennego polityki – jego nieznaczny spadek.

Według prognozy służb Komisji z wiosny 2010 r., przy założeniu niezmiennego polityki, deficyt budżetowy w 2011 r. powinien osiągnąć około 7¾ % PKB.

Ponadto planowane przekroczenie wartości referencyjnej nie może zostać uznane za tymczasowe, ponieważ zgodnie z prognozą służb Komisji z jesieni 2009 r., w której uwzględniono przyjęte w bieżącym roku środki mające wpływ na budżet w latach 2010–2011, przy założeniu niezmiennego polityki deficyt w 2010 r. zwiększy się do 5,0 % PKB, a w roku 2011 wyniesie 4,6 % PKB.

Według prognozy służb Komisji z jesieni 2009 r., w której uwzględniono środki budżetowe przyjęte w bieżącym roku, przy założeniu niezmiennego polityki deficyt w 2010 r. zwiększy się do poziomu 5,5 %, a w roku 2011 wyniesie 5,3 % PKB.

We wrześniu 2011 r. stało się jasne, że – uwzględniając wykonanie budżetu do września tego roku i przy założeniu niezmiennego polityki – osiągnięcie założonego poziomu deficytu na 2011 r. nie będzie możliwe, co może zagrozić ogólnej wiarygodności programu.

przewidywania w odniesieniu do wydatków i dochodów sektora instytucji rządowych i samorządowych oraz ich głównych składników, przy założeniu niezmiennego polityki, wyrażone jako odsetek PKB, w tym nakłady brutto na środki trwałe;

W następnych latach rząd poluzował polityki budżetowej, głównie w związku z wyraźnym celem politycznym zwiększenia wydatków na usługi publiczne.

Począwszy od 2013 r., który jest rokiem następującym po korekcie nadmiernego deficytu, Węgry powinny utrzymać polityki budżetowej zgodnej z ich średniookresowym celem budżetowym, w tym nie przekraczać wartości odniesienia dotyczącej wydatków, a także dokonać dostatecznych postępów w kierunku spełnienia kryterium długu zgodnie z art. 2 ust. 1a rozporządzenia (WE) nr 1467/97 z dnia 7 lipca 1997 r. w sprawie przyspieszenia i wyjaśnienia procedury nadmiernego deficytu [5].

Ostrożny polityki budżetowej jest ważnym sposobem utrzymywania deficytów zewnętrznych na poziomie, na którym możliwe jest zapewnienie stabilnego finansowania zewnętrznego.

Prognoza oparta na założeniu niezmiennego polityki uwzględnia (częściowe) wycofanie związanych z kryzysem środków o charakterze nadzwyczajnym.

Według śródokresowej prognozy służb Komisji ze stycznia 2009 r., po uwzględnieniu środków na rok bieżący w budżecie na 2009 r. (ale bez uwzględnienia 1 % PKB dodatkowego pakietu konsolidacyjnego ogłoszonego w lutym 2009 r.), deficyt powinien dojść do 11 % PKB w 2009 r. oraz, przy założeniu niezmiennego polityki, osiągnie poziom 13 % PKB w 2010 r. Dlatego też przewidziane w Traktacie kryterium dotyczące deficytu nie zostało spełnione.

Według prognozy służb Komisji z wiosny 2010 r., przy założeniu niezmiennego polityki [4] deficyt w 2011 r. zmniejszy się do 4,9 % PKB.

Zgodnie ze śródokresową prognozą służb Komisji ze stycznia 2009 r. przewiduje się, że w 2009 r. deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych osiągnie 5,4 % PKB, a następnie – przy założeniu niezmiennego polityki – obniży się nieznacznie do 5 % w roku 2010, kiedy wpływ planu naprawy gospodarczej na budżet przestanie być odczuwalny.

W przypadku gdy cele budżetowe przedstawione w projekcie planu budżetowego zgodnie z ust. 3 lub przewidywania przy założeniu niezmiennego polityki różnią się od celów i przewidywań zawartych w aktualnym programie stabilności, różnice muszą być należycie wyjaśnione.

opis i określenie ilościowe działań w zakresie wydatków i dochodów, które należy ująć w projekcie budżetu na nadchodzący rok, na poziomie każdego z podsektorów w celu zlikwidowania różnicy pomiędzy celami, o których mowa w lit. c), a przewidywaniami przy założeniu niezmiennego polityki, zgodnie z lit. b);

Przy założeniu kontynuacji dotychczasowego polityki przewiduje się, że w 2014 r. wskaźnik długu sektora instytucji rządowych i samorządowych będzie wyższy niż 60 %, przekraczając tym samym wartość referencyjną określoną w Traktacie na poziomie 60 % PKB.

prognoz dotyczących każdej głównej pozycji wydatków i dochodów sektora instytucji rządowych i samorządowych, z uwzględnieniem bardziej szczegółowych danych dla podsektora instytucji rządowych na szczeblu centralnym i podsektora funduszy ubezpieczeń społecznych, na dany rok budżetowy i okres późniejszy, w oparciu o niezmienny polityki;

opisu przewidywanych działań średniookresowych przewidywanych polityk mających wpływ na finanse sektora instytucji rządowych i samorządowych w podziale na główne pozycje dochodów i wydatków, pokazującego sposób dostosowania prowadzącego do osiągnięcia średniookresowych celów budżetowych w porównaniu do prognoz zakładających niezmienny polityki;