Ostatnie doświadczenia pokazały, że taki liniowy sposób stosowania może przynieść skutek odwrotny do zamierzonego, skłania on producentów do wytwarzania przekraczającego zapotrzebowania kontraktowe, co ma ich zabezpieczać przed skutkami ewentualnego przymusowego przechowywania wycofanych ilości.

W tym względzie należy zauważyć, że podział na zużyte i nabyte surowce jest nieistotny dla sprawy, środkami wyrównawczymi obejmuje się łączną kwotę przypisaną do OD, jak wyjaśniono powyżej w motywach 84–95.

GECB stwierdza dalej, że Komisja w tym przypadku nie mogła wymagać pełnego planu restrukturyzacji, ponieważ nie można było przewidzieć tego warunku, środki zostały już przyznane.

Wyjątki opisane w art. 87 ust. 2 Wspólnoty WE nie mają w tym przypadku zastosowania, środki pomocowe nie mają charakteru społecznego i nie są udzielane indywidualnym konsumentom, nie stanowią pomocy łagodzącej skutki klęsk żywiołowych czy zdarzeń wyjątkowych i nie są udzielane niektórym obszarom gospodarki Republiki Federalnej Niemiec dotkniętym jej podziałem.

Odstępstw przewidzianych w art. 87 ust. 2 Traktatu nie stosuje się w tym przypadku, środki pomocy nie mają charakteru społecznego i nie są przyznawane konsumentom indywidualnym, nie są przeznaczone do naprawiania szkód wywołanych klęskami żywiołowymi ani żadnymi innymi zdarzeniami nadzwyczajnymi, ich przedmiotem nie jest uprzywilejowanie gospodarki niektórych regionów Republiki Federalnej Niemiec, dotkniętych podziałem Niemiec.

Nie jest konieczne rozważanie szczególnych środków dla 3-acetyldeoksyniwalenolu, 15-acetyldeoksyniwalenolu oraz fumonizyny B3, środki przewidziane zwłaszcza dla deoksyniwalenolu i fumonizyny B1+B2 powinny również stanowić ochronę dla ludności przed niemożliwym do przyjęcia narażeniem na 3-acetyldeoksyniwalenol, 15-acetyldeoksyniwalenol i fumonizynę B3, z powodu ich współwystępowania.

Komisja stwierdza, iż w zasadzie rozporządzenie de minimis [34] mogłoby mieć zastosowanie w odniesieniu do przedmiotowych środków, środki te nie odnoszą się do sektorów wyłączonych z jego zastosowania, ani do pomocy udzielanej na rzecz działalności związanej z wywozem czy też do pomocy uwarunkowanej użyciem towarów produkcji krajowej.

Niniejsze rozporządzenie nie określa szczegółowych technologicznych środków ochrony, które uzasadniają odstępstwo od obowiązku powiadamiania abonentów lub osób fizycznych o przypadkach naruszenia danych osobowych, środki te zmieniają się w miarę postępu technologicznego.

Ponadto w celu zapewnienia jasności prawodawstwa wspólnotowego informacje wymienione w załączniku do decyzji 2006/415/WE, dotyczące obszarów A i B w Republice Czech i w Niemczech powinny zostać usunięte, środki ochronne już się do nich nie stosują.

Ponadto zdaniem Komisji koszty powstałe w 2005 r. z tytułu wyburzenia budynku (pkt 11) nie kwalifikują się do objęcia ich pomocą, wyburzenie nie jest częścią projektu inwestycyjnego na rzecz racjonalizacji oraz modernizacji procesu produkcyjnego.

Środki ograniczające, o których mowa w art. 4, art. 5 ust. 1, art. 6 ust. 1 i 2 zostają nałożone na osoby fizyczne i podmioty, m.in. należące do erytrejskiego kierownictwa politycznego i wojskowego, oraz na podmioty rządowe i okołopaństwowe oraz wszystkie osoby i podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierunkiem, które wyznaczył komitet powołany na podstawie rezolucji RB ONZ nr 751 (1992) i rozszerzony na mocy rezolucji RB ONZ nr 1844 (2008) (Komitet Sankcji), :

obecny obowiązek powstały w wyniku przeszłych zdarzeń, którego się nie ujmuje, :

Jednostka dokonuje takiej klasyfikacji tylko wówczas, gdy zezwala na to pkt 11A lub prowadzi to do uzyskania bardziej przydatnych informacji, :

W imieniu organu wnioskującego wycofuję niniejszy wniosek o dochodzenie i/lub zabezpieczenie, :