Niniejsza dyrektywa dotyczy niektórych sposobów korzystania z utworów osieroconych przez publicznie dostępne biblioteki, placówki oświatowe oraz muzea, a także przez archiwa, instytucje odpowiedzialne za dziedzictwo lub dźwiękowe oraz nadawców publicznych mających siedzibę w państwach członkowskich, w celu realizacji ich zadań leżących w interesie publicznym.

utworów filmowych lub audiowizualnych i fonogramów znajdujących się w zbiorach publicznie dostępnych bibliotek, placówek oświatowych lub muzeów, a także w zbiorach archiwów lub instytucji odpowiedzialnych za dziedzictwo lub dźwiękowe; oraz

Ten wyjątek lub to ograniczenie powinny umożliwić określonym organizacjom, o których mowa w art. 5 ust. 2 lit. c) dyrektywy 2001/29/WE, oraz instytucjom odpowiedzialnym za dziedzictwo lub dźwiękowe, które prowadzą działalność nienastawioną na zysk, oraz nadawcom publicznym zwielokrotnianie i publiczne udostępnianie, w rozumieniu tej dyrektywy, utworów osieroconych, pod warunkiem że wykorzystanie to wiąże się z realizacją ich zadań leżących w interesie publicznym, a w szczególności z ochroną i odnową ich zbiorów, w tym cyfrowych, oraz zapewnianiem do nich dostępu w celach kulturalnych i edukacyjnych.

Publicznie dostępne biblioteki, placówki oświatowe oraz muzea, a także archiwa oraz instytucje odpowiedzialne za dziedzictwo lub dźwiękowe, a także nadawcy publiczni, którzy korzystają z utworu osieroconego w celu realizacji zadań leżących w interesie publicznym, powinni mieć możliwość publicznego udostępnienia tego utworu osieroconego w innych państwach członkowskich.

utworów opublikowanych w postaci książek, czasopism, gazet, magazynów oraz innych tekstów pisanych, które znajdują się w zbiorach publicznie dostępnych bibliotek, placówek oświatowych lub muzeów, a także w zbiorach archiwów lub instytucji odpowiedzialnych za dziedzictwo lub dźwiękowe;

W celu określenia zachowania manekina oraz jego przemieszczenia wszystkie badania dynamiczne należy zarejestrować na taśmie lub wideo o częstotliwości co najmniej 400 klatek na sekundę.

Innymi słowy, Urząd przyjął jako kryteria kwalifikowalności wymóg terytorialny w zakresie wydatkowania do 80 % budżetu produkcji dofinansowanego filmu lub utworu telewizyjnego, budżetu dofinansowywanej produkcji lub telewizyjnej.

W przedmiotowej sprawie Komisja, na mocy postanowień art. 107 ust. 3 lit. c) lub d), zatwierdziła ex post środki pomocy wspierające, w szczególności, dystrybucję filmową, tworzenie, remontowanie lub modernizację kin, dystrybucję muzyki lub filmów, B&R oraz rozwój technologii montażu i udźwiękowienia.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że współfinansowanie przez spółkę RTP portugalskich produkcji nadawanych na kanałach publicznych można uznać za uzasadniony obowiązek szczegółowy, który stanowi dla spółki RTP narzędzie do wywiązywania się z ogólnych obowiązków świadczenia publicznych usług nadawczych.

W związku z powyższym Komisja stwierdza, że wpółfinansowanie przez RTP portugalskich produkcji nadawanych na kanałach publicznych może zostać potraktowane jako szczególny obowiązek, uzasadniony i potrzebny do wywiązywania się z ogólnych zadań wynikających ze świadczenia przez RTP usług nadawcy publicznego.

Aparaty fotograficzne (oprócz ); lampy błyskowe (flesze) oraz żarówki błyskowe, oprócz lamp błyskowych wyładowczych

Aparaty fotograficzne (oprócz ); lampy błyskowe (flesze) oraz żarówki błyskowe, oprócz lamp błyskowych wyładowczych

Aparaty fotograficzne (oprócz ); lampy błyskowe (flesze) oraz żarówki błyskowe, oprócz lamp błyskowych wyładowczych

Aparaty fotograficzne (inne niż ); lampy błyskowe (flesze) oraz żarówki błyskowe, inne niż lampy błyskowe wyładowcze

Aparaty fotograficzne (inne niż ); lampy błyskowe (flesze) oraz żarówki błyskowe, inne niż lampy błyskowe wyładowcze

Aparaty fotograficzne (inne niż ); lampy błyskowe (flesze) oraz żarówki błyskowe, inne niż lampy błyskowe wyładowcze

Liczba produkcji filmowych realizowanych w studiach Ciudad de la Luz nie stanowi jednak dobrego wskaźnika jego ewentualnych zakłócających skutków.

Wreszcie, biorąc pod uwagę nowoczesny charakter obiektów wchodzących w skład kompleksu studiów Ciudad de la Luz, jego pozycja na rynku może w przyszłości ulec zmianie.

Biorąc pod uwagę, że wielkość produkcji filmowej okazała się istotnie niższa od oczekiwanej oraz że studia filmowe przyciągnęły głównie lokalnych producentów filmowych, można stwierdzić, że, jak do tej pory, zakłócający konkurencję wpływ studiów Ciudad de la Luz był ograniczony.

W dniu 22 lutego 2007 r. Komisja otrzymała skargę dotyczącą pomocy państwa od skarżącego A [2] w sprawie domniemanego wsparcia udzielonego przez region Walencji kompleksowi studiów Ciudad de la Luz.