„wyraża zadowolenie ze współpracy z Unią Europejską i innymi organizacjami międzynarodowymi w celu opracowania wszechstronnego podejścia do rozwoju i stabilizacji w regionie dotkniętym kryzysem w Kosowie, w tym wdrożenia Paktu Stabilności dla Europy Południowo-Wschodniej z szerokim udziałem międzynarodowym, w celu dalszego wspierania demokracji, , stabilności i współpracy regionalnej” (ust. 17).

Potrzebna jest energiczna kontynuacja badań metodologicznych i testów danych, w szczególności dotyczących kwestii związanych z dokumentem „Wyjść poza PKB” i strategią „Europa 2020”, w celu opracowania bardziej wszechstronnej metody pomiarów i postępu, aby wspierać propagowanie inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu.

Inicjowane przez naukowców „badania pionierskie”, w ramach działań powszechnie rozumianych jako „badania podstawowe”, są główną siłą napędową i postępu społecznego, ponieważ otwierają nowe perspektywy dla postępu naukowego i technologicznego oraz odgrywają zasadniczą rolę w tworzeniu nowej wiedzy prowadzącej do przyszłych zastosowań i rynków.

Inicjowane przez samych naukowców badania przekraczające granice dzisiejszej wiedzy (badania pionierskie), w ramach działań powszechnie rozumianych jako „badania podstawowe”, są główną siłą napędową i postępu społecznego, ponieważ otwierają nowe perspektywy dla postępu naukowego i technologicznego oraz mają decydujące znaczenie w generowaniu nowej wiedzy prowadzącej do przyszłych zastosowań i rynków.

Strony uznają, że dla przyszłego i stabilności istotne jest, aby nowe niepodległe państwa powstałe w wyniku rozpadu Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, zwane dalej „Niepodległymi Państwami”, podtrzymywały i rozwijały wzajemną współpracę zgodnie z zasadami zawartymi w Akcie Końcowym Konferencji w Helsinkach i zgodnie z prawem międzynarodowym, a także w duchu stosunków dobrosąsiedzkich, i dołożą wszelkich starań, aby wspierać ten proces.

Wysokie Umawiające się Strony w swoich wysiłkach na rzecz osiągnięcia regionalnego i bezpieczeństwa dążą do współpracy we wszystkich dziedzinach na rzecz promowania prężności regionu, w oparciu o zasady pewności siebie, samodzielności, wzajemnego poszanowania, współpracy i solidarności, które będą stanowiły podstawy silnej i trwałej wspólnoty narodów w Azji Południowo-Wschodniej.

Decyzja nr 1350/2007/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. ustanawiająca drugi program działań wspólnotowych w dziedzinie zdrowia (2008–2013) [4] (zwany dalej „drugim programem w dziedzinie zdrowia publicznego na lata 2003–2008”) weszła w życie dnia 21 listopada 2007 r. Zadaniem drugiego programu w dziedzinie zdrowia publicznego jest kontynuowanie działań Wspólnoty w dziedzinie zdrowia publicznego, dzięki skupieniu się na trzech ogólnych celach: zwiększenie bezpieczeństwa zdrowia obywateli; promocja zdrowia w celu zapewnienia i solidarności; opracowywanie i rozpowszechnianie informacji na temat zdrowia.

Promowanie zdrowia w celu zwiększenia i solidarności

Zgodnie z powyższym środki nadzwyczajne mogą również zostać podjęte w odpowiedzi na sytuację szczególnej presji powstałej w wyniku pojawienia się na punktach granicznych dużej liczby obywateli krajów trzecich, którzy mogą wymagać międzynarodowej ochrony, co może wymagać szybkiej reakcji i stanowić wyjątkowo duże obciążenie dla ośrodków przyjmujących, systemu azylowego i infrastruktury jednego lub wielu państw członkowskich oraz pociągać za sobą wzrost zagrożenia dla życia ludzkiego, i możliwości ochrony zgodnie z przepisami unijnymi.

Zgodnie z powyższym środki nadzwyczajne mogą również zostać podjęte w odpowiedzi na sytuację szczególnej presji powstałej w wyniku pojawienia się na punktach granicznych dużej liczby obywateli krajów trzecich, którzy mogą wymagać międzynarodowej ochrony, co może wymagać szybkiej reakcji i stanowić wyjątkowo duże obciążenie dla ośrodków przyjmujących, systemu azylowego i infrastruktury jednego lub wielu państw członkowskich oraz pociągać za sobą wzrost zagrożenia dla życia ludzkiego, i możliwości ochrony zgodnie z przepisami unijnymi.

Wspieranie inicjatyw mających na celu znalezienie przyczyn, rozwiązanie i ograniczenie nierówności w zakresie zdrowia w państwach członkowskich i między nimi, w tym nierówności związanych z płcią, aby przyczynić się tym samym do osiągnięcia i spójności; promowanie inwestycji w dziedzinie zdrowia we współpracy z innymi dziedzinami polityki wspólnotowej i funduszami; zwiększenie solidarności między krajowymi systemami opieki zdrowotnej przez wspieranie współpracy w kwestiach transgranicznej opieki zdrowotnej oraz mobilności pacjentów i pracowników służby zdrowia.

Należy do nich osiągnięcie wysokiego poziomu ochrony zdrowia, i spójności społecznej poprzez zapobieganie zażywaniu narkotyków, uzależnieniu narkotykowemu oraz szkodliwym skutkom narkotyków dla zdrowia i społeczeństwa oraz poprzez ograniczanie tych zjawisk.

Celem programu jest wspieranie ochrony dzieci, młodzieży i kobiet przed wszystkimi formami przemocy oraz osiągnięcie wysokiego poziomu ochrony zdrowia, i spójności społecznej.

Nasz i zdrowe środowisko wynikają z innowacyjnej, obiegowej gospodarki, w której nic się nie marnuje, zasobami naturalnymi gospodaruje się w sposób zrównoważony, a różnorodność biologiczna jest chroniona, ceniona i przywracana w sposób zwiększający odporność społeczeństwa.

Bezpieczeństwo Europy jest koniecznym warunkiem i wolności.

Bezpieczeństwo Europy jest koniecznym warunkiem i wolności.

Badania naukowe, jako część „trójkąta wiedzy” obejmującego badania, edukację i innowacje, odgrywają w tym względzie istotną rolę i powinny pozostawać jedną z sił napędzających wzrost gospodarczy, i zrównoważony rozwój.

Urząd uznaje, że intensyfikacja działalności B+R+I na terytorium objętym Porozumieniem EOG leży we wspólnym interesie, gdyż można oczekiwać, że działalność taka znacząco przyczyni się do wzrostu gospodarczego, i zrównoważonego rozwoju.

Celem Unii jest utworzenie przestrzeni i przyjaznego sąsiedztwa, obejmującej państwa członkowskie i sąsiadujące kraje partnerskie [24].

Celem Unii jest utworzenie przestrzeni i przyjaznego sąsiedztwa, obejmującej państwa członkowskie i sąsiadujące kraje partnerskie [21].