polecenie
Słownik polsko-angielski PWN
polecenie n. (rozkaz) order; INFORM command
polecieć cz. (ptak, samolot, osoba) to fly; (latawiec) to soar up
Translatica, kierunek polsko-angielski
polecenie rzeczownik, rodzaj nijaki;
order techniczny;
command;
instruction informatyka;
direction;
reference;
statement;
directive;
action request handel;
directing;
mission;
polecenie administracyjne rzeczownik, rodzaj nijaki; → administrative order
polecenie księgowania rzeczownik, rodzaj nijaki; → account note

Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej

Kliknij, aby zobaczyć „polecenie” w Cytatach z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Słownik polsko-niemiecki PWN
polecony:
list polecony Einschreibebrief m
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
polecenie rzeczownik, rodzaj nijaki;
Anweisung;
Empfehlung książkowe, oficjalne;
Befehl;
Anordnung;
Auftrag;
Weisung;
Referenz;
Kommando;
Order ekonomia;
Geheiß;
Auflage prawo;
polecenie czasownik;
Auftrag;
polecenie inkasa rzeczownik, rodzaj nijaki;
Słownik polsko-włoski PWN
polecenie n
ordine, incarico m
na czyjeś polecenie su ordine di qu
(protekcja) raccomandazione f
godny polecenia raccomandabile
Słownik polsko-rosyjski PWN
polecenie
1 распоряжение / указание
2 (rozkaz zrobienia czegoś) приказ сделать что-н.
3 (zlecenie) поручение
z polecenia (z rekomendacji) по рекомендации
polecić
1 поручить
2 (zdjąć, napisać, kupić itp.) велеть сделать что-н.
3 (zarekomendować jako kogoś, na kogoś) рекомендовать / порекомендовать
list polecony заказное письмо
polecieć
1 полететь
2 (odlecieć, opuścić jakieś miejsce) улететь
3 (polecieć i wrócić) слетать
4 (spruć się: o oczku w pończosze itp.) спуститься

Synonimy

Lista haseł polskich
Lista haseł angielskich
Lista haseł niemieckich
Lista haseł włoskich
Lista haseł rosyjskich