coincidence
Translatica, kierunek angielsko-polski
coincidence rzeczownik;
→ zbieg okoliczności fizyka;
→ przypadek;
→ koincydencja fizyka, książkowe, oficjalne;
→ zgodność;
→ zbieżność książkowe, oficjalne;
→ zbieg;
→ traf;
→ splot okoliczności;
→ zbieżnościowy;
→ współzachorowalność;
→ jednoczesność;
→ splot przenośne;
coincidence of events rzeczownik; → koincydencja zdarzeń
absurd coincidence rzeczownik; → absurdalna koincydencja
a strange coincidence rzeczownik; → niezwykła zbieżność ekonomia, prawo
by coincidence → zbiegiem okoliczności
happy coincidence rzeczownik; → szczęśliwy zbieg okoliczności
phase coincidence rzeczownik; → zgodność faz
pure coincidence rzeczownik; → czysty przypadek
sheer coincidence rzeczownik; → czysty zbieg okoliczności
striking coincidence rzeczownik; → uderzający zbieg okoliczności
unfortunate coincidence rzeczownik; → niefortunny zbieg okoliczności książkowe, oficjalne
unhappy coincidence rzeczownik; → nieszczęśliwy zbieg okoliczności
what a coincidence! zdanie; → cóż za zbieg okoliczności!

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

 
Lista haseł polskich
Lista haseł angielskich
Lista haseł niemieckich
Lista haseł włoskich
Lista haseł rosyjskich