bark
Translatica, kierunek angielsko-polski
bark rzeczownik;
→ szczekanie;
→ szczek;
→ szczeknięcie;
→ łub;
→ łódź literackie;
→ garbować roślinnie medycyna;
→ szczekowy;
bark czasownik;
→ szczekać przenośne;
→ ujadać;
→ okorować;
→ okorowywać;
→ obszczekiwać;
→ obszczekać;
→ szczeknąć przenośne;
→ obłupiać;
→ obłupić;
→ zaszczekać;
→ obdzierać;
→ oszczekać;
→ oszczekiwać;
→ wywrzaskiwać;
→ obłupać;
→ odkorować;
bark cutter rzeczownik; → korowarka
bark-like przymiotnik; → szczekliwy
bark of a tree rzeczownik; → kora drzewna
bark scorch rzeczownik; → zgorzelina słoneczna
acacia bark rzeczownik; → kora akacji kosmetologia
barberry bark rzeczownik; → kora berberysu
cinnamon bark rzeczownik;
dogs bark rzeczownik; → psy szczekają
infusion of bark rzeczownik; → wyciąg z kory
outer bark rzeczownik; → korowina
piece of artificial bark rzeczownik; → kawałek sztucznej kory
susceptible bark rzeczownik; → podatna kora
willow bark rzeczownik; → kora wierzbowa
barking rzeczownik;
→ szczekanie;
→ korowanie;
→ ujadanie;
barking przymiotnik;
→ szczekliwy;
→ szczekający;
barking in patches rzeczownik; → srokacenie