dokończony
Translatica, kierunek polsko-angielski
dokończenie rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ conclusion;
→ finish;
→ completion;
→ end;
→ ending;
→ final part;
dokończyć czasownik, aspekt dokonany; zobacz też → dokańczać, dokończać
→ complete;
→ finish;
→ finish up;
→ end;
→ conclude;
→ finish off;
→ accomplish;
→ end up;
→ completion;
dokańczać czasownik, aspekt niedokonany; zobacz też → dokończyć
→ finish;
→ complete;
→ finish off;
dokończać czasownik, aspekt niedokonany; zobacz też → dokończyć
→ finish;
→ complete;
→ finish off;
