reiben
Translatica, kierunek niemiecko-polski
Reiben rzeczownik, liczba mnoga;
→ nacieranie;
reiben czasownik, nieregularny;
→ rozcierać;
→ pocierać;
→ przetrzeć;
→ utrzeć;
→ ścierać;
→ zetrzeć kulinaria;
→ odparzyć;
→ odparzać;
→ przecierać;
→ natrzeć;
→ rozetrzeć;
→ wycierać;
→ wytrzeć;
→ wetrzeć;
→ wcierać;
→ potrzeć;
→ obcierać;
→ obetrzeć;
→ rozmasować;
ein Streichholz an der Schachtel reiben czasownik;
→ pocierać zapałkę o pudełko;
meine Schuhe reiben zdanie;
→ buty mnie obcierają;
sich die Hände reiben
→ zacierać ręce;
sich reiben czasownik, nieregularny;
→ ocierać;
wund reiben czasownik;
→ odparzać;
Reibe rzeczownik, rodzaj żeński;
→ tarka kulinaria;
gerieben przymiotnik, attr, predykatyw;
→ tarty kulinaria;
→ szczwany;
→ przebiegły;
Reib-
→ tarciowy;
reibt przymiotnik, attr, predykatyw;
→ przetrzeć;
geriebener Käse rzeczownik, rodzaj męski;
→ starty ser;
geriebener Parmesan rzeczownik, rodzaj męski;
→ tarty parmezan;

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

 
Lista haseł polskich
Lista haseł angielskich
Lista haseł niemieckich
Lista haseł włoskich
Lista haseł rosyjskich