pech
Translatica, kierunek niemiecko-polski
Pech rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ smoła;
→ pech;
→ nieszczęście;
→ pak techniczny;
→ niefart potoczne, nieoficjalne;
Pech-
→ pechowy;
→ niefartowny;
Pech bringen czasownik;
Pech gehabt! zdanie;
→ a to pech!;
Pech haben czasownik;
→ mieć pecha;
→ mieć niefart;
Pech im Spiel, Glück in der Liebe zdanie;
→ kto nie ma szczęścia w kartach, ten ma w miłości przysłowie;
so ein Pech! zdanie;
→ a to pech!;