fein
Translatica, kierunek niemiecko-polski
fein przymiotnik, attr, predykatyw;
→ drobny;
→ delikatny;
→ cienki;
→ fajny potoczne, nieoficjalne;
→ wytworny;
→ subtelny;
→ precyzyjny;
→ wykwintny;
→ czuły technika;
→ miałki;
→ dobry;
→ finezyjny;
→ elegancki;
→ misterny książkowe, oficjalne;
→ zgrabny;
→ ładny;
→ piękny;
→ dokładny;
fein przysłówek;
→ drobno;
→ subtelnie;
→ cienko;
→ delikatnie;
→ fajnie;
→ wytwornie;
→ precyzyjnie;
→ finezyjnie;
→ wspaniale;
→ ładny;
→ dokładnie;
→ smaczny;
→ pięknie;
→ miałko;
→ wykwintnie;
fein machen czasownik;
→ wystroić potoczne, nieoficjalne;
→ wyelegantować potoczne, nieoficjalne;
feiner Pinkel rzeczownik, rodzaj męski;
→ elegant potoczne, nieoficjalne;
feines Gehör rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ czujne ucho;
feines Ohr rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ czujne ucho;
feine Tröpfchen rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ rozprysk;
feine Unterschiede rzeczownik;
→ niuanse;
das Feinste vom Feinsten rzeczownik;
→ śmietanka;