wrogi
Słownik polsko-angielski PWN
wrogi przym. hostile
wróg m. enemy
Translatica, kierunek polsko-angielski
wrogi przymiotnik;
hostile techniczny;
inimical;
adverse;
enemy wojsko;
malignant;
opposed;
negative;
black;
wrogi akt rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → hostile act
wrogi do ryzyka przymiotnik; → risk-averse
Słownik polsko-niemiecki PWN
wrogi
feindlich
(nieprzyjazny) feindselig
(ksenofobiczny) wrogi 〈nieżyczliwy〉 w stosunku do cudzoziemców 〈obcokrajowców〉 ausländerfeindlich, fremdenfeindlich
wróg m
Feind m
(przeciwnik) Gegner m
wróg śmiertelny 〈nieprzejednany〉 Todfeind m
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
wrogi przymiotnik;
Feinde;
wrogi przymiotnik;
feindlich wojsko, techniczny;
feindselig techniczny;
wrogi obszar rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
Słownik polsko-włoski PWN
wrogi adj nemico
wrogie spojrzenie uno sguardo ostile
wróg m nemico m
być wrogiem czegoś essere ostile a qc
Słownik polsko-rosyjski PWN
wrogi
1 враждебный
2 (nieprzyjacielski) вражеский
wróg враг
Translatica, kierunek angielsko-polski
wrogi rzeczownik; → antagonistyczny

Synonimy

Lista haseł polskich
Lista haseł angielskich
Lista haseł niemieckich
Lista haseł włoskich
Lista haseł rosyjskich