przerywany
Słownik polsko-angielski PWN
Translatica, kierunek polsko-angielski
przerywany przymiotnik;
→ intermittent medycyna;
→ broken;
→ interrupted;
→ fitful;
stosunek przerywany rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → coitus interruptus psychologia
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Słownik polsko-niemiecki PWN
ustawa f Gesetz n
ustawa antystrajkowa Anti-Streik-Gesetz n
ustawa o przerywaniu ciąży Abtreibunggesetz n
ustawa o obowiązkowej służbie wojskowej Wehrdienstgesetz n
ustawa o stanie wyjątkowym Notstandsgesetz, Ausnahmegesetz n
ustawa zasadnicza (konstytucja) Grundgesetz n
uchwalić ustawę ein Gesetz verabschieden
naruszyć 〈obchodzić〉 ustawę ein Gesetz verletzen 〈umgehen〉
ustawa wchodzi w życie 〈zostaje unieważniona〉 ein Gesetz tritt in Kraft 〈wird außer Kraft gesetzt〉
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
przerywany przymiotnik;
→ stockend;
stosunek przerywany rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
Słownik polsko-włoski PWN
przerwać, przerywać v
rompere, spezzare (sznurek – la corda)
interrompere, sospendere (coś – qc)
przerwać czytanie/studia interrompere la lettura/gli studi
przerwać/ywać działalność cessare un’attività
nie przerywać czegoś continuare a fare qc
przerwać komuś interrompere qu
med przerwać ciążę abortire
przerwać się spezzarsi, rompersi
(zostać wstrzymanym) interrompersi
Słownik polsko-rosyjski PWN
przerywać
1 прерывать
2 (na pól itp.) перерывать
3 (komuś w mówieniu) перебивать кого-н.
4 (zaprzestawać) прекращать
