przedmiot
Słownik polsko-niemiecki PWN
przedmiot m
Gegenstand m
przedmiot użytkowy Gebrauchsgegenstand m
stylizować przedmioty użytkowe ze smakiem 〈bez gustu〉 Gebrauchsgegenstände geschmackvoll 〈geschmacklos〉 gestalten
szkol Fach n
przedmiot dodatkowy Nebenfach n
obowiązkowy 〈dowolny, fakultatywny〉 ein obligatorisches 〈fakultatives〉 Fach
przedmioty obowiązkowe Pflichtfächer pl
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
przedmiot rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ Objekt;
→ Ding;
→ Fach;
→ Gegenstand;
→ Lehrfach;
→ Sache;
→ Ding;
→ Materie;
→ Etwas;
→ Größe;
→ Thematik;
→ Punkt;
→ Stoff;
przedmiot przymiotnik;
→ Gegenstand;
→ Fach;
→ sachlich;
→ objektiv;
→ freiwillig;
→ fakultativ;
→ unbrauchbar;