panowanie
Słownik polsko-niemiecki PWN
panowanie n
Herrschaft f
(rządy) Regierung f
objąć panowanie 〈rządy〉 nad krajem die Herrschaft über das Land antreten
zdobyć panowanie 〈władzę〉 zur Herrschaft gelangen
za jego 〈ich〉 panowania unter seinen 〈ihrer〉 Herrschaft 〈Regierung〉
(nad sobą) Selbstbeherrschung f
auto stracić panowanie nad wozem 〈kierownicą〉 die Herrschaft über den Wagen 〈das Steuer〉 verlieren
panować herrschen (nad kimś über j-n)
panować nad sobą sich beherrschen
panować nad sytuacją die Situation beherrschen
auto nie panować nad kierownicą die Herrschaft über das Steuer verlieren
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
panowanie rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ Herrschaft;
→ Beherrschung;
→ Kontrolle;
→ Macht;
→ Regierung;
→ Reich;
→ Regentschaft;
→ Hoheit;
→ Vormacht;
panowanie junkrów rzeczownik, rodzaj nijaki;
