grunt
Słownik polsko-niemiecki PWN
grunt m
Grund m
(ziemia) Erde f
(uprawny) Boden m
grunt prywatny Privatgrund m
grunt orny Ackerland n
przen (podstawa) Grundlage f
w gruncie rzeczy im Grunde genommen
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
grunt rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ Boden przenośne;
→ Grund;
→ Grundstück;
→ Erdboden;
→ Grundlage;
→ Erdreich;
→ Erde;
→ Grundbesitz;
→ Basis;
→ Land;
→ Land;
→ Grundierung;
→ Hauptsache potoczne, nieoficjalne;
→ Grundsatz;
→ Untergrund;
→ Gelände;
→ Fundament;
→ Ackerboden;
→ Lande;
grunt administracyjny rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
