usprawiedliwienie
Słownik polsko-angielski PWN
usprawiedliwienie n. excuse
usprawiedliwić — usprawiedliwiać cz. to justify
usprawiedliwiać się przed kimś to explain oneself to sb
usprawiedliwiać się przed kimś to explain oneself to sb
Translatica, kierunek polsko-angielski
usprawiedliwienie rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ justification religia;
→ excuse;
→ plea;
→ apology;
→ vindication;
→ exculpation;
→ warrant;
→ alibi;
→ extenuation;
→ justify;
→ reason;
→ exoneration;
→ cause;
dostateczne usprawiedliwienie rzeczownik, rodzaj nijaki; → reasonable excuse ekonomia, prawo
uzasadnione usprawiedliwienie rzeczownik, rodzaj nijaki; → reasonable excuse prawo
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
