należycie
Słownik polsko-angielski PWN
należeć cz. to belong
to mu się należy (zasłużył) he deserves it; (jest uprawniony) he’s entitled to it
to mu się należy (zasłużył) he deserves it; (jest uprawniony) he’s entitled to it
Translatica, kierunek polsko-angielski
należycie przysłówek;
→ duly książkowe, oficjalne;
→ properly książkowe, oficjalne;
→ adequately książkowe, oficjalne;
→ suitably;
→ rightly;
→ right;
→ well;
→ carefully;
→ reasonably;
należycie ocenić czasownik, aspekt dokonany; → assess properly
należycie powiadom zdanie; → duly notify
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Słownik polsko-niemiecki PWN
należeć gehören (do kogoś j-m)
należeć do organizacji einer Organisation angehören
należy man muss 〈soll〉
należeć się: ile się należy? was zahle ich? was bin ich (Ihnen) schuldig?
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
należycie przysłówek;
→ angemessen książkowe, oficjalne;
→ gebührend;
→ gehörig książkowe, oficjalne;
→ passend;
→ recht;
→ hinreichend;
→ genau;
→ gründlich;
Słownik polsko-włoski PWN
należeć v
appartenere (do kogoś – a qu), essere (di qu)
dom należy do mnie la casa mi appartiene
fare parte (do czegoś – di qc)
należeć do partii essere membro di un partito
należeć się spettare, competere (komuś – a qu)
(nieosobowo)należy si deve, bisogna
Słownik polsko-rosyjski PWN
należeć
1 (do kogoś: o własności, osiągnięciu itp.) принадлежать
2 (do czegoś: być elementem, częścią czegoś, zaliczać się do jakiejś kategorii) относиться к чему-н.
3 (do kogoś, czegoś: być członkiem) состоять в чём-н.
4 (być obowiązkiem) полагаться кому-н.
należeć się
1 (odkogoś za coś: o pieniądzach) следовать с кого-н.
2 (od kogoś: o długu, pozostałości do wypłacenia itp.) причитаться с кого-н.
należeć się prawnie полагаться по закону
należy (trzeba) следует
to nie należy do kogoś это не дело чьё-н. / это не по части чьей-н.
