dziki
Słownik polsko-angielski PWN
dziki przym. (zwierzę, roślina) wild; (lud) primitive; (wrzask) terrible
dzika plaża unguarded beach
dzik m. (wild) boar
Translatica, kierunek polsko-angielski
dziki rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy;
wild potoczne, nieoficjalne;
savage obraźliwe;
tameless;
wildcat;
dziki przymiotnik;
wild potoczne, nieoficjalne;
fierce;
savage;
ferocious;
feral;
fell;
haggard;
truculent;
uncouth;
wild-type;
shy;
untamed;
ferine;
rugged;
frantic;
crazy;
farouche;
mad;
dziki bez czarny rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy; → elder

Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej

Kliknij, aby zobaczyć „dziki” w Cytatach z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Słownik polsko-niemiecki PWN
dziki
wild
przen (nieokrzesany) unbehauen
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
dziki przymiotnik;
dziki przymiotnik;
grausam;
grimmig;
reißend;
wüst;
dziki rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy;
Wilde;
Słownik polsko-włoski PWN
dziki adj selvaggio, selvatico
dzik m cinghiale m
Słownik polsko-rosyjski PWN
dziki
1 дикий
2 (niezorganizowany, samowolny) неорганизованный / дикий
dziko rosnący дикорастущий
dzik кабан
Translatica, kierunek angielsko-polski
dziki przymiotnik; → wilk
Goździki rzeczownik; → goździkowski

Synonimy

Lista haseł polskich
Lista haseł angielskich
Lista haseł niemieckich
Lista haseł włoskich
Lista haseł rosyjskich