czyn
Słownik polsko-angielski PWN
czyn m. książk. act, deed
wprowadzać coś w czyn to put sth into action
Translatica, kierunek polsko-angielski
czyn rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
act książkowe, oficjalne;
deed książkowe, oficjalne;
action;
exploit;
feat;
doing;
offence ang. brytyjska, książkowe, oficjalne;
offense ang. brytyjska, ang. amerykańska, książkowe, oficjalne;
doings;
czyn bezprawny rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
czyn bohaterski rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
feat;
exploit;
heroic deed książkowe, oficjalne;

Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej

Kliknij, aby zobaczyć „czyn” w Cytatach z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Słownik polsko-niemiecki PWN
czyn m Tat f
czyn bohaterski Heldentat f
wprowadzić coś w czyn etw in die Tat umsetzen
praw czyn karalny 〈przestępstwo〉 Straftat f strafbare Handlung
czyn występny Missetat, Untat f
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
czyn przymiotnik;
Werk;
czyn rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
Tat książkowe, oficjalne;
Handlung książkowe, oficjalne;
Akt;
Aktion;
Handeln;
czyn bohaterski rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
Heldentat;
Słownik polsko-włoski PWN
czyn m atto, gesto m
Słownik polsko-rosyjski PWN
czyn
1 действие
2 (postępek) поступок
3 (zadanie, osiągnięcie) дело
4 (czyn wielki, bohaterski) подвиг
Translatica, kierunek angielsko-polski
czyndoić
Łączyn rzeczownik; → łączyński
Białczyn rzeczownik; → białczyński
Lista haseł polskich
Lista haseł angielskich
Lista haseł niemieckich
Lista haseł włoskich
Lista haseł rosyjskich