czyn
Słownik polsko-niemiecki PWN
czyn m Tat f
czyn bohaterski Heldentat f
wprowadzić coś w czyn etw in die Tat umsetzen
praw czyn karalny 〈przestępstwo〉 Straftat f strafbare Handlung
czyn występny Missetat, Untat f
oskarżony m Angeklagte m
oskarżony obwiniany jest o czyn przestępczy der Angeklagte ist einer Straftat beschuldigt
oskarżony nie przyznaje się do winy (wypiera się winy) der Angeklagte leugnet seine Schuld (leugnet seine Schuld ab)
oskarżony przyznaje się do zarzucanego czynu der Angeklagte hat die vorgevorfene Tat eingestanden
przestępstwo n Verbrechen n, Straftat f
przestępstwo dewizowe Devisenvergehen n
przestępstwo gospodarcze Wirtschaftsstraftat f, Wirtschaftsverbrechen n
popełnić przestępstwo 〈czyn przestępczy〉 eine Straftat begehen
ścigać z powodu przestępstw dewizowych wegen Devisenvergehen verfolgen
wykrywać 〈zwalczać〉 przestępstwa Verbrechen aufklären 〈bekämpfen〉
