Najwyższy
Słownik polsko-angielski PWN
wysoki przym. high; (osoba) tall
JĘZ stopień wyższy/najwyższy the comparative/superlative
JĘZ stopień wyższy/najwyższy the comparative/superlative
Translatica, kierunek polsko-angielski
najwyższy atrybut państwowości rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → supreme attribute of statehood
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Słownik polsko-niemiecki PWN
wysoki
hoch
(człowiek) groß
wysoki dostojnik Würdenträger m, iron Bonze m
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
Najwyższy rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy;
→ Allerhöchste;
→ Allgütige;
najwyższy przymiotnik;
→ oberst;
→ extrem;
→ äußerst;
→ höchste;
→ höchster;
→ höchster;
→ am höchsten;
najwyższy czas zdanie;
Słownik polsko-rosyjski PWN
wysoki
1 высокий
2 (na ileś metrów itp.) высотой в что-н.
najwyższy (rangą, poziomem, stopniem) высший
najwyższy czas самое время
wysokiej jakości высококачественный
wyższy (np. szkoła) высший
z wysoka с высоты / свысока
uczelnia wyższa, uczelnia высшее учебное заведение / вуз
na uczelni (być itp.) в вузе
na uczelnię (pójść itp.) в вуз
